“อือ...อืม” ร่างบางเริ่มหมดแรงในอ้อมกอดของคนตัวสูง ดวงตากลมโตหรี่ปรือ เริ่มเคลิ้มไปกับความรู้สึกอ่อนหวานที่ได้รับ ร่างทั้งร่างแทบจะหมดแรงเพียงเพราะจูบเดียว แม้อยากจะปฏิเสธแค่ไหนแต่ก็ไม่เคยที่จะทำได้เลย...ร่างบางรู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อตอนที่แผ่นหลังสัมผัสกับเตียงนอนแล้ว... ..... "เธอน่ะ...คิดบ้างมั้ยว่าคาโต้จะรู้สึกยังไงที่โดนทำแบบนั้นน่ะ “ฉันจะไปรู้ได้ยังไงกันล่ะ!? ฉันไม่ใช่คาโต้! แต่ถึงจะอย่างนั้น...คาโต้ก็คงจะมีความสุขล่ะนะ เฮอะ!” คนสวยหัวเราะเยาะ ใบหน้าหวานแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าตอนนี้กำลังสะใจเป็นที่สุด ทว่าคนตรงหน้านั้นแทนที่จะยิ่งโมโหมากขึ้นกลับยิ้มเย็นจนน่ากลัว... “อ้อ! ไม่รู้เพราะไม่ใช่คาโต้สินะ...งั้นฉันก็จะทำให้เธอรู้ถึงความรู้สึกนั้นเองโมริฮาระ ทาเคโตะ!!!”