“พูดอะไรกับพี่หน่อยสิอิง จะตบจะตีพี่ก็ได้ ขออย่างเดียวอย่าเงียบแบบนี้…พี่ใจจะขาด” ใจเขาจะขาดแล้วเธอเล่า เธอควรต้องรู้สึกอย่างไรเมื่อได้รู้ว่าเมื่อคืนสามีไปมีอะไรกับคนรักเก่า เธอต้องรู้สึกยังไง! “อะ…อิงไปได้แล้วใช่ไหมคะ” นานหลายนาทีทีเดียวกว่าอุรัสยาจะตัดสินใจเอ่ยถาม ในเมื่อเขาเลือกที่จะให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ เธอก็ควรต้องไป อย่างน้อยถ้าคนข้างกายเขาคือคนที่เขารัก เขาคงมีความสุข “ไม่นะอิง! พี่ไม่ยอมให้อิงไปไหนทั้งนั้น! พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องทุกอย่างมันเป็นแบบนี้พี่ไม่เคยคิดที่จะนอกใจอิงเลยสักครั้ง พี่” เขาไม่เคยคิด…แต่กลับทำทุกอย่างได้ให้เกิดขึ้นอย่างเลือดเย็น! “พี่ก้องไม่ผิดหรอกนะคะ อิงมาทีหลังอิงรู้ดี และอิงก็รับได้ทุกอย่าง แต่ถ้าจะให้อิงอยู่กันแบบสามคนผัวเมียอิงขอเป็นคนไปดีกว่า พี่ก้องเองก็รักคุณปัน อย่ารั้งอินเอาไว้ด้วยคำว่าสงสารอีกเลยนะคะ…ฮึก!” ก้องภพตกใจเป็นอย่างมาก ไม่รู้มาก่อนเลยว่าอุรัสยาจะรู้ถึงสาเหตุที่เขาไม่ยอมปล่อยให้เธอไป ยิ่งคิดว่าอีกฝ่ายจะต้องเจ็บปวดแค่ไหนเขาก็เจ็บ มันจริงที่เขาอาจจะรั้งเธอเอาไว้เพราะความสงสาร แต่นั่นมันก็เป็นแค่เสี้ยวเล็กๆ ของความรู้สึกเขาเท่านั้น ความรู้สึกส่วนใหญ่มันเป็นความผูกพันมากกว่า ตลอดระยะเวลาสามปีที่เธอเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตมันทำให้เขารู้สึกว่าเขาปล่อยเธอไปไม่ได้ ยังไงก็ปล่อยไปไม่ได้ ต่อให้เธอจะเป็นฝ่ายร้องขอสิ่งนั้นด้วยตัวเองเขาก็ไม่คิดปล่อย อุรัสยาเป็นเมียเขา เมียอย่างชอบธรรม เขาปล่อยเธอไปไม่ได้!! “อย่าทิ้งพี่เลยนะอิง พี่สัญญาว่าจะรีบจัดการเรื่องทุกอย่าง แต่ว่าพี่…ก็ต้องรับผิดชอบปัน” มันคือคำพูดที่เห็นแก่ตัวที่สุดเท่าที่ก้องภพเคยเอ่ยกับภรรยา ภาพของอีกฝ่ายที่สะอื้นไห้จนตัวโยนในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับมีดสั้นนับพันๆเล่มที่พุงมาทิ่มแทงหัวใจของเขาเลยสักนิด! ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเขาเองที่เป็นคนผิด ผิดจนไม่รู้ว่าจะเริ่มแก้ไขปัญหาใหญ่ตรงหน้านี้อย่างไรดี อีกทั้งยังรู้สึกต่อภรรยาจนไม่กล้ามองหน้าเธอตรงๆ เพราะรู้ดีว่าคงไม่มีผู้หญิงคนไหนยอมรับเรื่องแบบนี้ได้ แม้แต่คนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อเขามาโดยตลอดอย่างอุรัสยา!