ร่างขาวซีดบนที่นอน หายใจระรวยคล้ายไม่อยากหายใจอีก ฝ่ามือที่วางข้างตัวยังซีด แม้ร่างหล่อนจะถูกอุ้มขึ้นจากทะเล หลังจากควานหาอย่างบ้าคลั่งท่ามกลางทะเลมืดมิด พอคว้าขึ้นมาได้ ดนุยอมรับว่า เขาใจหาย ที่หล่อนแน่นิ่งราวกับตายไปแล้ว เขาบีบมือเรียวนุ่มเหมือนจะพยายามจะทำให้เลือดเนื้อหล่อนอุ่น นึกถึงร่างที่ทอดยาวบนหาดเปียกโชก ที่เขาจำเป็นต้องบีบปากหล่อน แล้วก็เป่าลมเข้าเพื่อปั๊มหัวใจ นาทีนั้น ดนุอดสงสัยตัวเองไม่ได้ว่า จะต้องรู้สึกใจหายมากมายขนาดนั้นทำไม เขาไม่เคยสนใจชิวิตของใครอยู่แล้ว ยิ่งผู้หญิง เขาเคยยืนมองเด็กแว๊นบางคน ที่ทำตัวร่านแรด นั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์แฟนหนุ่ม กอดรัดกันจนมอเตอร์ไซค์พุ่งชนต้นไม้ตายอนาถ และเขาก็ยืนมองอย่างสมน้ำหน้า