“ไปอาบน้ำ...” “.......” คนตัวเล็กยังคงนั่งเงียบ... ชายหนุ่มถอนหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อนที่จะเข้าไปจับข้อมือเล็ก เธอคงไม่ชอบให้เขาตวาดหรือเสียงดังใส่ เขารวบมือเธอเดินเข้ามาหาผ้าขนหนู ก่อนที่จะหยิบมันมาซับที่ผมอย่างเบามือ “ฉันขอโทษ ฉันกำลังเครียดเรื่องงาน แล้วก็รู้สึกไม่สบายตัวนิดหน่อย” “งั้นเช็ดผมพี่ตะวันดีกว่า เดี๋ยวไม่สบาย” เธอใช้สองมือเอาผ้าเช็ดผมคนที่ตัวสูงกว่าจนแทบจะเป็นเขย่ง สองเต้าอวบที่อยู่ใกล้ตาก็กลับมาชัดเจนอีกครั้งจนอัศวราชเริ่มรู้สึกน้ำลายเหนียว และกลืนก้อนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก “ใยไหม.. รู้ตัวไหมว่าตัวเองโตเป็นสาวมากแล้ว” “...ก็อายุสิบเก้าแล้วนี่ค่ะ..” เธอยังลอยหน้าลอยตาตอบทั้งที่ใบหน้าอยู่ในระยะใกล้ ลมหายใจอุ่นๆกระทบซอกคอของชายหนุ่มกระตุ้นความร้อนในตัว