เมียข้างใจ “คิดถึงคุณเนตรหรือคะคุณรัณ” เมื่อร้องถามออกไปแล้ว คนถามอย่างดมิสราก็นึกอยากจะตบปากตัวเองเสียจริง ทั้งที่รู้แก่ใจอยู่แล้วว่าคำตอบมันคืออะไร ก็ยังโง่ไปร้องถามให้หัวใจตัวเองเจ็บแปลบๆ อีก ในเมื่อเขาก็มองแหวนหมั้นที่อยู่บนนิ้วมือเสียขนาดนั้น และมันก็เป็นของรักของหวง เพราะหล่อนไม่เคยเห็นดรัณถอดมันออกจากนิ้วสักครั้ง “ฉันก็มีสิทธิ์คิดถึงคนของฉันไม่ใช่หรือ ดมิสรา” เจ้าของไร่ศิลาฉายหันไปตอบฉับไวด้วยสีหน้าเย็นชา และไม่แสดงอาการยินดียินร้ายกับการมาของสาวเจ้าสักนิด หญิงสาวได้แต่ยิ้มเจื่อนและสีหน้าสลดลงเล็กน้อย ถูกแล้วที่เขาจะคิดถึงแฟนสาว ส่วนเธอก็แค่คนมาทีหลัง แถมยังไม่ถูกรัก มิหนำซ้ำยังเป็นลูกสาวของคนที่ทำให้เขาต้องติดคุกหลายปีทั้งที่ไม่ผิด “มิสจะมาเรียนคุณรัณว่าขออนุญาตหยุดงานหนึ่งวันนะคะ มิสจะไปโรงพยาบาล” เมื่อพบแต่ความเงียบ หญิงสาวก็เลือกที่จะก้าวเท้าออก ทว่าก็มีคำถามหนึ่งดังขึ้นมาจากปากหยัก ทำให้ต้องหยุดเดิน “ยังชดใช้ไม่พอหรือไงดมิสรา ถึงยังดื้อด้านที่จะอยู่อีก ในเมื่อรู้แล้วว่าคนของฉันกำลังจะกลับมา” คำถามนี้มันทิ่มแทงหัวใจดวงเล็กให้ต้องเจ็บร้าวลึก ในดวงตาคู่เล็กมีความเศร้าและอมโศก เพราะมันยากจะอธิบายถึงความทรมานที่มีอยู่ในใจ “มิสบอกคุณรัณแล้ว มิสจะไปเมื่อคุณเนตรก้าวเท้าเข้ามาที่นี่เท่านั้น” แล้วยิ้มให้ทั้งที่ใจเริ่มเจ็บ “งั้นก็เตรียมตัวให้ดี อีกไม่ถึงสองเดือน คนของฉันจะกลับมา” ปล. 1 **โหลดตัวอย่างเป็นแนวทางในการตัดสินใจซื้อด้วยนะคะ** ปล. 2 ** นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายสีเทาๆ ค่ะ** ปล.3 **อย่าลืมให้ดาวนิยายเรื่องนี้ด้วยนน๊า***