“อย่ามาสั่งพี่ อะไรที่พี่อยากได้พี่ก็ต้องได้ รวมไปถึงเค้กด้วย และพี่จะบอกอะไรให้นะเค้ก ไม่ว่าเธอจะมีลูกกับใคร พี่ก็ไม่สน เพราะต่อไปนี้พี่จะแย่งตัวของเธอมาเป็นของพี่คนเดียว ต่อให้สิ่งที่พี่ทำมันสกปรกมากแค่ไหนก็ตาม” ดวงตาเอาจริงของเขาจ้องมองใบหน้าหวานที่อยู่เบื้องล่าง ซึ่งสิ่งที่พูดออกมานั้นเขาทำจริงแน่ ส่วนสาเหตุนั้นเอาไว้ทีหลังค่อยมาหาคำตอบ “ทำไมแบบนี้ทำไม...เราสองคนไม่ได้เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว...” “เกี่ยว! เกี่ยวมากด้วย” “แต่เค้กมีลูก เค้กมีครอบครัวที่อบอุ่นแล้ว ถ้าพี่ยังมีเมตตาบ้าง ได้โปรดเถอะ ปล่อยเค้กไป” ในเมื่อใช้ไม้แข็งไม่ได้ คณิสาเลยต้องลองใช้ไม้อ่อนเผื่อว่าบางทีเขาจะเห็นใจ แต่สิ่งที่ทำให้คณิสาอึ้งคือประโยคถัดไปนี้ “พี่ไม่สนใจ พี่เองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าถ้าเค้กมีลูกอีกคนกับพี่ เค้กจะปฏิเสธยังไง...” “ไม่นะ...” และสิ่งที่กลัวก็กำลังจะคืบคลานเข้ามา เธอจะไม่ยอมให้เรื่องทุกอย่างเป็นเหมือนในอดีตอีกเป็นแน่ “ไม่ก็ต้องเอา...และอย่าฝันเลยจะได้ยุ่งกับผู้ชายคนไหนอีก รวมทั้งไอ้คิมด้วย ไม่งั้นเธอเจอดีแน่” แค่เห็นภาพชิดใกล้ในวันนั้น หัวใจของริวจิก็รุ่มร้อนเสียเหลือเกิน