เมื่ออดีตคู่บ่าวสาว ที่เคยหนีงานแต่งงาน กลับต้องโคจรมาพบกันโดยบังเอิญ โดยต่างฝ่ายต่างไม่รู้ว่าใครเป็นใคร พร้อมกับความสัมพันธ์ทางกาย ที่ก่อเกิดขึ้นมาเพราะความผิดพลาด แต่ทว่าทั้งคู่ต้องพลัดพรากจากกันอีกครั้ง เมื่อฝ่ายหญิงได้หายตัวเข้ากลีบเมฆไปอย่างไร้ร่องรอย ราม รัชตะ ตามหาหล่อนแทบพลิกแผ่นดินหนี สุดท้ายหล่อนก็อยู่ใกล้เขา แค่ปลายจมูกเท่านั้นเอง ขวัญยิหวา วัชราประสิทธิ์ อดีตเจ้าสาวที่เขาเคยหนีหล่อนไปในวันแต่งงาน ปฏิบัติการต้อนเมียเข้ากรงพิศวาส ของ ราม รัชตะ จึงอุบัติขึ้น ทั้งตามหวง ตามหึง จน ขวัญยิหวาถึงกับปวดหัวไปหมด ยิ่งได้รู้ว่าเขาคืออดีตเจ้าบ่าวที่เคยวิ่งหนีมาก่อน หล่อนก็ยิ่งอยากจะลี้หนีหน้าไปให้ไกล และไม่อยากเข้าใกล้เขาให้ขาดทุนอีก โดยเฉพาะหัวใจของหล่อน ที่ใกล้จะใจอ่อนไปกับเขาทุกที “วันนี้ไม่ได้ค่ะ รอบเดือนฉันมา” “หา! ว่าไงนะยิหวา รอบเดือนมางั้นเหรอ” ขวัญยิหวาพยักหน้าทันที ความจริงมาได้หลายวันแล้วล่ะ แล้วก็หมดไปแล้วด้วย แต่ว่าเรื่องอะไรที่หล่อนจะบอกเขาล่ะ ไมงั้นก็โดนกินน่ะสิ “ได้ไงอ่ะเมียจ๋า ผมไม่ยอมหรอก” รัชตะทำหน้าเซ็งกะตาย ก่อนจะมองภรรยาด้วยความเสียดายอย่างที่สุด “ต้องยอมค่ะ มัน...สกปรกจะตาย คุณก็น่าจะรู้” “ผมจะฝ่า ไฟแดงมาผมก็ไม่สน ผมจะเอา” “คุณราม อย่านะคะ ไม่ได้จริงๆ ค่ะ” หล่อนรีบห้ามเขาเสียงสั่น เพราะรู้ดีว่ารัชตะเอาจริง หล่อนคงไม่มีทางขัดขวางเขาได้ อีตาบ้า...ติดไฟแดงก็จะเอา นี่วิญญาณมนุษย์หื่นเข้าสิงเขาหรือยังไง “ได้โปรดเถิดนะคะ วันนี้ไม่ได้จริงๆ” “ให้ตายเถอะยิหวา ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วย” ชายหนุ่มบ่นอุบ ก่อนจะขยับออกจากตัวหล่อนอย่างหัวเสีย พร้อมกับนอนก่ายหน้าผากอยู่ข้างๆ ภรรยาด้วยท่าทางหมดอาลัยตายอยากกับชีวิต จนขวัญยิหวาอดยิ้มคนเดียวไม่ได้ “มันเป็นเรื่องธรรมชาติของผู้หญิงนี่คะ ห้ามกันได้ยังไง” “ได้สิ สักวันเถอะ...จะทำให้มันไม่มายาวเลย ข้อหาที่อยากมาขัดขวางดีนัก”