ใต้ท้องฟ้าที่แสนกว้างใหญ่ ในโลกใบนี้ ณ.แผ่นดินสูงในป่าใหญ่ ในอดีตกาล ย้อนกลับไปเมื่อ พุธศักราช สองพันสามร้อยสิบเอ็ด แถบเมืองระแหงแขวงเมืองตาก ดินแดนที่เต็มไปด้วยป่าดิบเขาสูง มีชนเผ่าชาวดอยอาศัยอยู่กระจัดกระจายตามแนวเทือกเขาสูง มีทั้ง สี่ชนเผ่าชาวไทใหญ่ ปะโอ กะเหรี่ยง ไทยลาว ครั้นเมื่อเริ่มสถาปันนากรุงธนบุรีในราชกาลพระเจ้ากรุงธบุรี ได้กลับมาอยู่แบบสงบสุขอีกครั้งหลังจากศึกเสียกรุงครั้งที่สอง สี่ชนเผ่าเริ่มกลับมาติดต่อค้าขายอีกครั้งหลังจากหลบหนีเข้าป่าหลบกองทัพพม่าเมื่อครั้งเสียกรุงศรีอยุธยา หนึ่งในนั้น ชนเผ่ากระเหรี่ยง ที่ค้าขายอยู่บริเวณเชิงเขาสูงที่ชนท้องถิ่นรู้จักกันดีใน เรียกว่าดอยผาวอ ซึ่งเป็นช่องแคบหุบเขาชายแดนระหว่างสองอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่แห่งดินแดนสุวรรณภูมิแถบนี้ ระหว่างอังวะบุรีและธนบุรีศรีมหาสมุทร ซึ่งทั้งสองผ่านไฟสงครามไม่มีแรมปี ตอนนี้ได้สงบศึก เหมือนราชสีห์และเสือ นอนหมอบเลียแผลของตน เพียงรอเวลาแผลบรรเทาจะกลับมาเอาคืนกันให้มลายกันไปข้างหนึ่ง ประจุดดังความเงียบสงบก่อนพายุใหญ่ฉันใด เพลานี้ก็ฉันนั้น