"อภิเษกสมรสพระราชทานจากองค์จักรพรรดิ นำพาให้เป่ยจินอ๋อง...ฉีเหว่ยได้รู้จักกับองค์หญิงหนานจี๋ ด้วยฐานะความเป็นสามีภรรยาที่ผูกพันร้อยรัดไว้ ใช่แต่จะเป็นพันธะทางการเมือง แต่ยังมัดหัวใจสองดวงเข้าใกล้ หนึ่งแม่ทัพแห่งกองธงผู้เกรียงไกรซึ่งมีรักมั่นกับหญิงอื่นอยู่ก่อนแล้ว อีกหนึ่งคือองค์หญิงผู้ไม่เคยเป็นที่ต้องการของผู้ใด วันแล้วคืนเล่า...ทั้งสองเพิ่งประจักษ์ชัดว่าความรักคืออะไร... ไม่ต้องห่วงหรอกหนานจี๋ ข้าไม่ใช่ผู้ชายหลายใจ หัวใจข้ามีเพียงดวงเดียว ซึ่งเจ้าก็ได้ครอบครองหมดแล้ว ไม่เหลือที่ให้ใครอื่น” แม้ว่าข้าจะแก่ชรา...ในอีกสี่สิบปีหรือห้าสิบปีข้างหน้า...” นางถาม ถึงเวลานั้น ข้าจะชรากว่าเจ้า นัยน์ตาฝ้าฟางจนไม่เห็นความงามของสตรีคนใดอีก ยกเว้นความงามทั้งกายและใจของเจ้าที่จะตราตรึงอยู่ในหัวใจ แม้มองไม่เห็นแต่ข้าก็สัมผัสและจดจำได้เสมอ...” "