หมอก เพราะรักเกินกว่าจะปล่อยไป เพราะรักเขาถึงกลายเป็นคนเห็นแก่ตัว "คบกับฉันมันเจ็บปวดขนาดนั้นเลยเหรอวะ!" มิลา เพราะคำว่าเพื่อน เธอถึงไม่กล้าเปิดเผยสถานะ คนที่เห็นแก่ตัวไม่ใช่เขาแต่เป็นเธอต่างหาก "เลิกกันเถอะนะหมอกเราเองต่างก็เจ็บปวดกันมากพอแล้ว" โครมมม เสียงที่ดังขึ้นมาจากสนามทำให้มิลาลากสายตากลับไปมอง ก่อนที่จะเห็นว่ามีบรรดาสตาร์ฟแข่งรถต่างกรูเข้าไปที่รถทั้งสองคัน "หมอก!" มิลาเบิกตาโพล่งอย่างตกใจรีบวิ่งลงไปทันทีซึ่งลีโอเองก็ไม่รอช้าวิ่งตามร่างบางลงไป "หมอก" คนตัวเล็กวิ่งแทรกกลุ่มคนที่กำลังมุงดูเข้าไปด้านในในขณะที่สตาร์ฟก็ช่วยกันดึงตัวหมอกออกมา เเละเพราะความชุลมุนของคนที่เบียดกันเข้าไปช่วยเหลือทำให้มิลาโดนแทรกออกไปด้านนอก "Shit มิ อยู่ไหนวะ!" ร่างหนาสบถเสียงหยาบเอ่ยเรียกคนตัวเล็กทันทีโดยไม่สนใจว่าตัวเองจะเจ็บแค่ไหนเพราะเมื่อกี้เขาได้ยินเสียงเล็กนั่นแต่กลับหาเธอไม่เจอ "นี่ อยู่ตรงนี้" ทันทีที่เห็นหน้าเธอ เขาก็สะบัดแขนออกจากการเกาะกุมแล้วพุ่งเข้าไปหาร่างบาง "เป็นไรไหม" "ร้องไห้ทำไม" เขาถามพลางยื่นมือมาเกลี่ยขอบตาให้เธอ ไม่รู้ตัวเลยว่าหยาดน้ำตาคลอเบ้าตั้งแต่เมื่อไหร่ "แกจะให้ฉันยิ้มหรือไง แกทำฉันตกใจนะหมอก" ร่างหนายกยิ้มยื่นมือขึ้นมาลูบกลุ่มผมของเธอเบาๆ "แม่ง ถอยออกไปหน่อยสิวะ" ลีโอที่เพิ่งเดินมาถึงตัวหมอกพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ ในขณะที่ดีนและตินก็เดินตามมาติดๆ "เป็นไรไหมวะ" หมอกส่ายหน้าไปมา "แม่ง มันลอบกัดไม่เลิก" ตินพูดขึ้นก่อนที่สตาร์ฟจะค่อยๆกระจายตัวออกเหมือนกับว่ามีคนเดินตรงมาทางพวกเรา "อ๊ะ! มีอะไรเหรอ" ร่างบางเอ่ยถามในตอนที่หมอกรีบดันตัวมิลาไปด้านหลังทันทีซึ่งตัวเขาเองก็ปิดคนตัวเล็กจนมิด "แข่งใหม่อีกครั้ง" "เห้ย แพ้แล้วไม่ยอมรับว่ะ" ลีโอพูดขึ้นอย่างโมโหเมื่อฝั่งตรงข้ามพูดแบบนั้นออกมา "มึงไม่คิดว่าฝั่งมึงเองก็ลอบกัดไม่ต่างจากกูหรือไง" "มึงเป็นฝ่ายเริ่มก่อนไม่ใช่เหรอวะ" ดีนพูดขึ้นอย่างเหลืออด กำลังจะปรี่เข้าไปกระชากคอเสื้อของเขาในขณะที่ฟรินก็กระชากคอเสื้อของดีนพร้อมกับยกหมัดขึ้น "ทำบ้าอะไรน่ะฟริน!" ฟรินชะงักในตอนที่ได้ยินน้ำเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นพร้อมกับร่างบางที่เดินออกมา หมอกรีบคว้าแขนเล็กเอาไว้ "จะทำอะไรวะมิ" เขาเอ่ยถามมองร่างบางพร้อมกับขมวดคิ้ว "มิ" ฟรินเอ่ยเรียกคนตัวเล็กเสียงเบา มองเธอด้วยสายตาวูบไหว "ปล่อยหมอก" "แกจะทำอะไร" ร่างหนาเอ่ยถามเธอ ไม่ยอมปล่อยแขนเรียวให้เป็นอิสระ "จะคุยกับฟริน อย่าคืดว่าฉันไม่รู้นะหมอกว่าที่ท้าแข่งกันวันนี้จนแกต้องเจ็บตัวต้นเหตุมันมาจากฉัน" "ฉันไม่ได้เจ็บ" "หมอก ฉันอยากเคลียร์" "ก็บอกว่าไม่ให้ไปไง!" หมอกตะคอกใส่ร่างบางเสียงดังนั่นจึงทำให้มิลาชะงัก เธอมองเขาอย่างไม่เข้าใจ "มิ ฟรินอยากคุยด้วย" "พูดเห**ยไรวะไอ้ฟริน คนแพ้มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรวะ" หมอกตะคอกเสียงดังลั่นด้วยท่าทางคลุ้มคลั่ง "หมอก" ร่างบางเอ่ยเรียกสติ "ไม่ให้ไป!" ชายหนุ่มกดเสียงต่ำไม่ได้หันมามองเธอเพราะสายตาคมตอนนี้จ้องมองไปที่ฟริน หมอกดึงคนตัวเล็กไปด้านหลังอีกครั้ง "กูบอกแล้วไงไอ้ฟริน มิจะไม่มีทางกลับไปหามึง" ฟรินกำหมัดแน่นไม่อยากแสดงอารมณ์ใจร้อนต่อหน้ามิลาเพราะรู้ว่าเธอไม่ชอบ "อย่าใจร้อนได้ไหมหมอก" "จะไม่ให้ใจร้อนได้ไง มึงจะกลับไปหามัน"