สารบัญหน้า ก้อนหิน, การปลูกฝังเต๋า ,การสร้างสรรค์และการทำลาย, การประจบประแจง, กุญแจ, ขณะมีชีวิต, ขโมยกับลูกชาย, เครื่องสูบน้ำ, โชคร้าย-โชคดี, ตัวตนที่แท้จริง, ถ้วยชาของอาจารย์, เธอถูก, แมลงมุม, ลมทั้งแปด, ลาฉลาด, โล่, สถาปนิก, อ่อนและแข็ง, การเลี้ยงอาหารเสื้อผ้า, เจ้าสาวผู้กลัวการแต่งงาน, แจกันโบราณ, ชั้นที่สาม, เต๋ากับความรู้, อู่เหวย, เต๋าแห่งการให้อภัย, วิถีแห่งอู่เหวย, สูตรลับ, อ่อนพิชิตแข็ง ก้อนหิน กาลครั้งหนึ่ง ศิษย์ได้ถามอาจารย์ว่า “อาจารย์ขอรับ, อะไรคือคุณค่าของเต๋า?" อาจารย์ได้พยายามอธิบาย แต่ศิษย์ไม่เข้าใจ อาจารย์รู้ดีว่าการอธิบายด้วยคำพูดมักไม่เพียงพอ วิธีที่ดีที่สุดในการบ่มเพาะเต๋าคือการเรียนรู้จากประสบการณ์โดยตรงอาจารย์จึงหยิบสิ่งที่ดูคล้ายก้อนหินจากโต๊ะของท่านขึ้นมาก้อนหนึ่ง แล้วเขียนที่อยู่ลงบนกระดาษ “นำก้อนหินนี้ไปยังที่อยู่ตามที่เขียนไว้ เมื่อเธอไปถึงที่นั่น จงถามคนแถวนั้นว่า พวกเขายินดีให้ราคาก้อนหินนี้เท่าไร แต่อย่าขายให้เขานะ เพียงต้องการรู้ราคาที่เขายินดีให้เท่านั้น” เมื่อศิษย์ไปถึงที่นั่น เขาพบว่าเป็นตลาดนัด มีพ่อค้าจำนวนมากกำลังเร่ขายสินค้า และลูกค้ามากมายกำลังเดินดูสินค้า บ้างก็กำลังต่อรองราคา เริ่มจากคนที่อยู่ใกล้ที่สุด ศิษย์ยื่นก้อนหินให้เขาแล้วถามว่า“ขอโทษขอรับ, ท่านให้ราคาก้อนหินนี้เท่าไร?”ชาวบ้านส่วนมากเดินต่อไปโดยไม่สนใจ บ้างถลึงตาใส่ บ้างหันมามองแล้วยิ้มเยาะ บ้างหัวเราะออกมาดังๆ มีอยู่๒-๓คนพูดกับเขาว่า“ไม่เอาหรอก” “ไม่, ขอบคุณ” “ไปให้พ้น!” หลังจากผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง มีสุภาพสัตรีผู้หนึ่งเกิดความสงสาร “๑๐หยวนแล้วกัน! เผื่อเอาไปใช้ทับกระดาษ” เธอยื่นเงินให้ แต่เขาสั่นศีรษะ แล้วกล่าวขอบคุณ เขากลับไปรายงานประสบการณ์ให้อาจารย์ทราบ “อาจารย์ขอรับ, ชาวบ้านส่วนมากไม่สนใจก้อนหินเลย อย่างมากที่สุดขายได้๑๐หยวน” “ดีแล้ว” อาจารย์ยื่นกระดาษอีกแผ่นหนึ่งให้ “ทีนี้ไปตามที่อยู่นี้ เอาก้อนหินไปด้วย แล้วทำเหมือนเดิม ถามคนที่นั่นว่าเขาให้เท่าไร”ตามที่อยู่นั้นเป็นอีกแถบหนึ่งของเมือง เมื่อศิษย์ไปถึง เขาพบว่ามันเป็นร้านขายเครื่องเพชร พอเข้าไปในร้าน เขาเห็นตู้โชว์ที่เต็มไปด้วยอัญมณีส่งประกายระยิบระยับ มีเสมียนท่าทางขึงขังยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ ทุกคนแต่งเครื่องแบบของทางร้าน“ต้องการอะไร, เจ้าหนู?” เสมียนคนหนึ่งปราดเข้ามาประชิดตัวเขา“อื้อ... ข้าพเจ้าอยากทราบว่าท่านจะให้ราคาอ้ายนี่เท่าไร” ศิษย์ยื่นก้อนหินให้ เสมียนมองดูด้วยความประหลาดใจ แล้วทำท่าฉุนเฉียว“พ่อแม่เธออยู่ที่ไหน? ร้านนี้ไม่ใช่สถานที่ของเด็ก ออกไปเลยไป๊!” “เออน่า, รู้แล้วหละ” ศิษย์คิดในใจ “ผลมันก็ไม่ต่างไปจากที่ตลาด” เขาหันหลังกลับออกมาผู้จัดการร้านสังเกตเห็นเหตุการณ์ เขาชำเลืองดูก้อนหินในขณะที่ศิษย์เดินไปถึงประตู “เดี๋ยวก่อน” เขาพูดขึ้น “ขอดูหน่อย, ลูก”เมื่อผู้จัดการได้ตรวจสอบก้อนหินแล้ว ทำท่าสงสัย ทันใดนั้นนัยน์ตาของเขาลุกโพลง สั่งให้เสมียนคนหนึ่งไปตามช่างทำเพชรร...