“เธอแน่ใจหรือ สดสวย ว่าพวกเราที่ถูกครูนารีเขี่ยวเข็ญสวดเช้าสวดเย็นนะ ได้ดีทุกคนจริง ๆ” หล่อนเน้นเสียงตรงคำว่า ‘ได้ดี’ อย่างชัดถ้อยชัดคำ สดสวยมองสบตาผู้ถาม แล้วหล่อนก็มองสบตาเพื่อนคนอื่น ๆ ที่แวดล้อมตัวอยู่ ครั้นแลเห็นสายตาทุกคู่มีประกายชนิดเดียวกับสายตาของมิตรา หล่อนก็ลุกขึ้นคว้ากระเป๋าถือเดินออกจากห้องอาหารไปเงียบ ๆ