ชีวิตเขาต้องซวยหลายซวยหลังจากเจอเธอ ส่วนเธอชีวิตก็ไม่ได้ดีมาแต่แรก จะซวยอีกหน่อยก็คงไม่เป็นไร *** “ตื่นแล้วค่ะ คุณพ่อเหรอคะ” เสียงผู้ชายคนเดียวในบ้านที่กล้าเข้ามาในห้องเธอ ทำให้เมสิตาเข้าใจว่าเป็นคุณสุวัตรพ่อของเธอเข้ามาปลุกเธอในห้องแต่เช้า หากแต่ว่าวันนี้...น้ำเสียงคุณพ่อดูหนุ่มขึ้นผิดหูผิดตาอย่างไรชอบกล สงสัยเมื่อคืนคุณพ่อจะนอนหลับสบายเหมือนกับเธอที่หลับสบายฝันดีมาทั้งคืนเป็นแน่ “...” พันตะวันมองหญิงสาวแล้วยกยิ้มมุมปาก เมินหน้าอย่างหมดอารมณ์ คิดได้ไงว่าดาราสุดฮอตอย่างเขาเป็นคนแก่คราวพ่อป่านนั้น “อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณพ่อ” เมสิตางัวเงียป่ายมือขยี้ตาทั้งสองข้างไปมา ก่อนจะชะงักงันเพราะเสียงที่ได้ยินชัดในเวลาต่อมา ว่าคนที่เรียกเธออยู่ข้างๆ ไม่ใช่คุณพ่ออย่างที่เธอเข้าใจ “พ่อบ้าพ่อบอ! อะไรของคุณ? เฮอะ...” พันตะวันจับไหล่บอบบางของหญิงสาวแน่น ฉุดเข้ามามองดูหน้าหล่อๆ ของเขาให้ชัดๆ เต็มสองตา “มองหน้าผม! หน้าผมมันเหมือนหน้าพ่อคุณมากรึไง” “คะ...คุณ... เฮ้ย! คุณเป็นใคร” เมสิตาเบิกตากว้าง เพ่งมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้านิ่งอย่างตกตะลึง เธอแน่ใจว่าไม่เคยรู้จักกับผู้ชายคนนี้มาก่อน แต่ก็ดูคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่มากชอบกล แต่นึกไม่ออก หรือบางทีมันไม่มีเวลาพอให้นึกถึงเรื่องนั้น แล้วว่าแต่ว่า...ผู้ชายคนนี้เข้ามาอยู่ในห้องนอนของเธอได้ยังไงกัน นี่มันเกิดอะไรขึ้น! “ออกไป! เข้ามาในห้องนอนฉันได้ยังไง ออกไปนะ! ออกไป ไม่อย่างนั้น...ไม่อย่างนั้น ฉันจะร้องให้คนช่วยจริงๆ ด้วย” เมสิตาเปิดปากร้องประท้วงโดยไม่ได้ก้มมองดูสารรูปตัวเอง “ช่วยด้วย! ช่วย...อื้อ...” เมสิตากลั้นใจเค้นเสียงร้องออกไปเต็มแรงได้เพียงน้อยนิด ปากบางก็ต้องสั่นสะท้าน หัวใจดวงน้อยวาบหวิวกับแรงกดจูบบนปากอิ่มจากชายหนุ่มตรงหน้า เพียงเพื่อหยุดเสียงร้องขอความช่วยเหลือของเธอลง เมสิตาแทบสำลักรสจูบ ก่อนจะดันแผงอกเปลือยกำยำให้ถอยห่างออกจากความนุ่มนิ่มบนตัวเธอ เนื้อตัวอันเย็นเฉียบของเธอถูกเบียดเสียดจนร้อนผ่าว สายตาระเรื่อแดงเบือนจากใบหน้าหล่อคมเข้มหันมาก้มมองตัวเองอย่างนึกหวั่นในความอุ่นร้อนอันแปลกประหลาดจนน่าใจหาย อ๊ากกก!