นิยายลำดับที่ 3 ในชุด "แม่ม่ายพราวเสน่ห์" แม่ม่ายร้ายเดียงสา เรื่องราวของ “ปราง ปรางทิพย์” ม่ายสาวเจ้ามารยาร้อยเล่มเกวียนที่ใครต่อใครตามไม่ทัน เธอชอบเขา...มัณฑนากรหนุ่มแสนดีน่าหลงใหล เขาได้ช่วยเธอจากสามีเก่าที่ตื๊อไม่เลิก และคนโรคจิตที่คอยตามกวนใจ แม้เขาจะอายุน้อยกว่าหลายปีแต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา และเธอ...จะเอาใจเขามาให้ได้!! “ผมชอบเวลาที่คุณหัวเราะจังครับ ทำให้โลกมันสดใสขึ้นมาทันทีเลย ยิ้มและหัวเราะบ่อยๆ นะครับ ผมชอบ” “ทำให้ปรางมีความสุขสิคะ แล้วปรางจะยิ้มให้คุณเห็น” เธอบอกเสียงอ้อนและมองเขาอย่างสื่อความหมาย “แน่นอนครับ แต่ผมกลัวว่าคุณจะไม่มีเวลายิ้มซะมากกว่า” เขาบอกแล้วหรี่ตามองเธอแบบเจ้าเล่ห์ ขณะที่ปรางทิพย์เลิกคิ้วเป็นเชิงถาม อัศวินยิ้มกว้างกว่าเดิมก่อนโน้มตัวมาใกล้ๆ “คุณคงไม่มีเวลายิ้มเพราะมัวแต่ครางจากความสุขที่ผมมอบให้น่ะสิครับ” “คุณน่ะ” ปรางทิพย์เรียกแบบกระเง้ากระงอด ใบหน้าหวานแดงซ่าน เธอพยายามกลั้นยิ้มแต่ไม่สำเร็จ “ไม่พูดกับคุณแล้ว ปรางเข้าห้องก่อนดีกว่า” เธอบอกแล้วลุกขึ้น อัศวินลุกตาม “เข้าห้องก็ดีครับ ผมไปด้วย” เขาบอกแล้วรีบตามไป - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ติดตามเรื่องอื่นๆ ได้ที่เฟสบุ๊ก : จันทร์ทอแสง