"จะทำอะไรอีก!? คุณอิน ทำไมคุณเป็นคนแบบนี้ล่ะ" มธุรินทั้งผลักทั้งดัน เอนตัวหนีก็แล้ว แต่ก็ไม่พ้นวงแขนของเขาสักที “คุณอิน! คุณจะจูบจะไซ้แบบนี้ไปถึงไหน ลามกน้อยๆหน่อยได้ไหมล่ะ” ชายเสื้อของเธอเริ่มหลุด เพราะแรงดิ้นของเธอเอง "แค่จูบเอง จูบเดียว ผมขอนะ" “ตั้งแต่เช้าคุณจูบรินไปกี่สิบรอบแล้ว ยังจะจูบอีกเหรอคะ” “ช่วยไม่ได้ ก็ผมจีบคุณอยู่” “จีบของคุณคือจูบเนี่ยนะ” “ใช่” “คุณจีบผู้หญิงวิธีนี้มากี่คนคะ?” “คุณคนเดียว ถามเยอะจัง จูบได้ยัง หรือคุณไม่อยากจูบ ขึ้นเตียงเลยก็ดีนะ ผมพร้อม” “ไม่เอาค่ะ ไม่เอา จูบก็ได้” สุดท้าย เธอก็ต้องยอมเขาอีกจนได้ ถูกเขาจูบอีกจนได้ เธอคิดในใจ ‘คนอะไรจูบได้จูบดี แถมจูบเก่งเป็นบ้า ตั้งแต่มาอยู่กับเขา เราโดนเขาจูบไปกี่ครั้งแล้วเนี่ย’ มธุรินทิ้งทุกความคิด เมื่อโพรงปากของเธอถูกรุกรานจากลิ้นร้อนสากของชายตรงหน้า ถึงจะดิ้นแค่ไหนเธอก็สู้แรงอินทัชไม่ได้ จึงปล่อยเลยตามเลย ก็แค่จูบเท่านั้นเอง อินทัชขยับกายดันร่างบางชิดผนังห้อง เขากดเธอด้วยลำตัว ปากก็ดูดดึงริมฝีปากบางของมธุรินอย่างเอาแต่ใจ ลิ้นร้อนสากเกาะเกี่ยวรัดรึงลิ้นเล็กๆของมธุริน ดูดดึงไม่ยอมปล่อย จนเสียงหยาบโลนเล็ดลอดออกมา "อ่า~" อินทัชละริมฝีปากพร้อมกับเสียงครางทิ้งท้าย ก่อนจะค่อยๆลืมตามองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าด้วยความเสียดาย "ผมอยากทำมากกว่านี้นะ อยากมาก แต่ผมรับปากคุณไว้แล้ว เพราะงั้นผมจะรอ รอจนกว่าคุณจะพร้อม ผมจะยอมทรมานตัวเองแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ แต่ขอจูบคุณแบบนี้ จูบแบบนี้ทุกวัน ทุกครั้งที่ผมอยากได้ ข้อนี้คุณต้องให้ผมนะ" น้ำเสียงที่พูดออกมา ก็ฟังดูกระเส่าเซ็กซี่จนมธุรินร้อนผาว ไปทั้งตัว "ก็ ก็ได้ค่ะ..." อินทัชยิ้มกริ่มเมื่อหญิงสาวตอบรับคำขอ แต่ถึงมธุรินไม่ให้ ยังไงเขาก็ทำอยู่ดี คนอย่างอินทัชอยากได้มีหรือจะไม่ได้ "อีกครั้งนะ” เขากำลังจะจูบ แต่ถูกมือเรียวปิดปากซะก่อน "พอก่อนเถอะคะ รินเจ็บปากแล้ว" มธุรินห้ามอินทัชเสียงอ่อน ขณะที่มือก็แตะริมฝีปากตัวเองไปพลาง ตอนนี้มันกำลังบวมเจ่อ ก็เธอถูกดูดถูกดึงมาตั้งแต่เช้าแล้ว ไม่บวมไม่เจ็บก็ไม่รู้จะว่ายังไง "ริน ทำไมคุณน่ารักจัง ยิ่งทำเสียงอ่อนเสียงหวานแบบนี้ ผมยิ่งชอบ" "คุณบอกชอบหลายครั้งแล้วนะคะ" "ก็ผมชอบของผมนี่..."