ในหนังสือเรื่อง “อานุภาพแห่งทาน” ที่ผมได้เขียนขึ้นมานี้ เป็นการรวบรวมวิธีการทำบุญแบบที่เรียกว่า “การทำทาน” ซึ่งมีหลายคนเข้าใจผิดว่า การทำทานนั้นง่ายมากๆ ก็แค่เอาเงินใส่ตู้บริจาค หรือให้เงินคนยากคนจนคนไร้ที่พึ่งทางสังคม คนพิกลพิการ แค่นี้ก็คงได้บุญมากแล้ว คงไม่มีวิธีการทำทานอย่างอื่นอีกแล้วล่ะ จริง ๆ แล้วเป็นการเข้าใจผิดเป็นอย่างมาก ก็เพราะว่า การทำบุญในประเภททานนั้น ไม่ใช่แค่การบริจาคเงินเพียงอย่างเดียว ยังมีการบริจาคอย่างอื่นอีกที่ไม่ต้องบริจาคเงินทองของมีค่า แต่อาจจะได้บุญมากกว่าการบริจาคเงินด้วยซ้ำไป ก็อย่างเช่น คุณผู้อ่านไปสภากาชาดไทย บริจาคเลือดโลหิต บริจาคดวงตา บริจาคไต อวัยวะต่าง ๆ ในร่างกาย หรือรวมถึงบริจาคร่างกายให้ไปเป็นอาจารย์ใหญ่ให้เด็ก ๆ นักศึกษาแพทย์ได้ผ่าพิสูจน์เรียนรู้และทำการศึกษาในชิ้นส่วนของร่างกายมนุษย์ เพื่อให้เกิดความชำนาญในการรักษาผู้ป่วยต่อไปนี้ก็เป็นการบริจาคทานที่ได้บุญมากเช่นเดียวกัน การทำบุญประเภทการบริจาคร่างกายก็เป็นการทำทานชนิดหนึ่งเหมือนกัน แต่อาจจะแตกต่างตรงที่ไม่ต้องเอาเงินมาเป็นตัวชี้วัด แต่ใช้จิตสำนึกที่มองเห็นผลประโยชน์ของส่วนรวมที่ยิ่งใหญ่กว่า เป็นตัวจุดประกายในการทำทานชนิดนี้นั่นเอง รวมถึงยังมีการทำทานในรูปแบบชนิดอื่น ๆ อีกมากมายที่ผมได้เขียนและรวบรวมไว้ โดยที่ไม่ต้องใช้เงินในการบริจาคทานเลยแม้แต่บาทเดียว และผมยังกล่าวถึงวิธีการทำทานที่ถูกต้อง เพื่อให้เราได้บุญกุศลที่มากเพิ่มขึ้นตามไปด้วย ส่วน “อานุภาพแห่งทาน” หรือบางคนอาจจะเรียกว่า อานิสงส์ผลตอบแทนนั้นก็มีมากมายมหาศาลนัก มีตั้งแต่ให้ผลในปฏิสนธิกาล และให้ผลในปวัตติกาล หรือถ้าจะแปลใหม่ก็คือว่า ให้ผลในชีวิตหลังความตาย และให้ผลหลังจากได้เกิดแล้วตั้งแต่หนึ่งวันเป็นต้นไป หลังจากนั้น “บุญ” ก็จะหล่อเลี้ยงชีวิตของเราไปเรื่อย ๆ จนถึงวันสุดท้ายของชีวิตมาถึง ก็จะต้องใช้บุญจากการทำ “ทาน” นี้แหละ นำพาชีวิตพวกเราไปเกิดใหม่อีก แล้วก็ทำ “กรรม” กันอีก วนเวียนเป็นงูกินหางกินกลางตลอดตัวอยู่อย่างนี้เรื่อยไปจนกว่าพวกเราจะเข้าไปสู่ประตู “พระนิพพาน” นั้นแหละ ถึงจะจบสิ้นกันที ไม่ว่าชาตินี้ชาติไหน ชาตินี้ก็พอแก่ใจ ไม่เอาอีกแล้วชีวิต แต่การที่เราจะทำอย่างนี้ได้ เราก็ต้องมีของดีเสียก่อน ส่วนของดีที่ผมว่าก็คือ การมี “บุญ” ให้มาก ๆ เยอะ ๆ ส่วนการที่เราจะมีบุญให้ได้มาก ๆ เยอะ ๆ พวกเราทุกคนก็ต้องทำบุญเท่านั้น ไม่มีวิธีอื่น ส่วนการทำบุญที่เป็นการเริ่มต้นได้ดีที่สุด ก็คือ การ “ทำทาน” เท่านั้น ไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว ส่วนการทำทานนั้นมีหลากหลายวิธีการในแต่ละอย่างก็ได้ปริมาณบุญที่ไม่เท่ากัน ยิ่งถ้าทำไม่ถูกวิธีด้วยแล้ว ก็จะได้ปริมาณของบุญน้อยเหลือเกิน ก็ตามที่ผมได้เขียนไว้ตรงหน้าปกของหนังสือว่า การทำทานถึงแม้เป็นการทำบุญชนิดหนึ่ง แต่ถ้าผู้ลงมือทำไม่ถูกต้อง ไม่ถูกวิธี ทำเป็นร้อยปีก็ไม่เท่ากับผู้ที่รู้ถูกเข้าใจถูก ทำเพียงแค่ครั้งเดียว ทั้งหมดนี้แหละ คือตัวชี้วัดที่ว่า ผู้มีปัญญาจะนำพาชีวิตของเขาก้าวหน้า และเจริญรุ่งเรืองแค่ไหน ก็มาดูเอาตอนการทำบุญทำทานด้วยสติปัญญาที่รู้ถูกเข้าใจถูกเท่านั้นเอง ผมจึงขอเชิญชวนคุณผู้อ่านทุกคนทุกท่าน ทำบุญทำทานแบบผู้มีปัญญาเขาทำกัน ส่วนวิธีการอยู่ในหนังสือเล่มนี้แล้ว ขอเพียงทำตามขั้นตอนต่าง ๆ อย่างถูกต้องแค่นี้อานุภาพแห่งทาน ก็จะปกป้องคุ้มครองตัวคุณผู้อ่านเองเป็นแน่แท้ สมชาย เชิดกลาง / นักเขียน