บุพเพอาละวาด ให้ผักบุ้งได้พบกับต้นรัก หรือ “ไอ้เด็กปีศาจ” ที่เข้าใจผิด คิดว่าเธอจะฆ่าตัวตายเพราะอกหัก ก่อนจะทึกทักว่าเธอคือแฟนของเขา และตามติดเป็นเงาตามตัว จนน่ากลัวว่าเธอจะหาแฟนไม่ได้ ยุ่งล่ะสิงานนี้! เพราะชีวิตนี้ผักบุ้งไม่คิดจะกินตับเด็กอย่างแน่นอน โดยเฉพาะเด็กที่มาพร้อมกับชุดฟอร์มนักศึกษาอย่างเขา แต่ทว่าไอ้เด็กปีศาจนี่ ก็น่ารักน่ากินเกิ๊น! แถมยังอ่อนโยนและเอาอกเอาใจเก่ง จนหัวใจของเธอชักจะเต้นไม่เป็นจังหวะเข้าซะแล้ว รัก! ไม่รัก! เอาไงดี ผักบุ้งจะปล่อยผู้ชายคนนี้ให้หลุดลอยไป หรือจะเก็บเขาเลี้ยงเอาไว้เป็นของเล่น ‘ของหัวใจ’ ดีนะ? “พูดแบบนี้อยากโดนใช่ไหม” ต้นรักส่งสายตาพิฆาตมาให้ ก่อนจะยันกายขึ้นพิงหัวเตียง แล้วมองเธอด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความต้องการของชายชาตรีชัดเจน “โดนอะไรเหรอ” ผักบุ้งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ คนหื่นแบบนี้ต้องแกล้งยั่วเสียให้เข็ด เอาให้เขาทรมานตายไปเลย ข้อหาที่ชอบเจ้ากี้เจ้าการกับชีวิตเธอดีนัก ต้นรักครางฮึ่มฮั่มในลำคอ เมื่อโดนเธอท้าทายด้วยสายตาอันยั่วยวน ผักบุ้งคิดว่าเขาไม่กล้าหรือยังไง ถึงได้ยั่วได้ยั่วดีนัก เอาสิ...ขืนยังยั่วต่อไปเรื่อยๆ แบบนี้ มีหวังเขาได้ยัดเยียดตำแหน่งสามีให้เธอแน่ๆ “แบบเมื่อตอนกลางวันไง เอ๊ะ! หรือว่าชอบ หรือว่าอยากโดน” ต้นรักเหล่ตาถาม “บ้า! คนลามก ในหัวคิดแต่เรื่องแบบนี้หรือไง” ผักบุ้งหน้าแดงขึ้นมาทันที “ตอนนี้คิดได้เรื่องเดียวทูนหัว ถ้าไม่อยากถูกจับกินก็รีบเข้าไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้” “แล้วถ้าไม่ล่ะ” ผักบุ้งยิ้มยั่ว ก่อนจะลอยหน้าลอยตาใส่เขาราวกับแกล้ง “อยากโดนซั่มจริงๆ ใช่ไหม” ต้นรักกัดฟันถาม ดูเหมือนความอดทนของเขากำลังจะสิ้นสุดลงในไม่ช้า ผักบุ้งนะผักบุ้ง ทำไมถึงได้ร้ายกาจแบบนี้ รู้ว่าเขาต้องการ แต่ก็ยังแกล้งให้เขาทรมานเสียอย่างนั้น มันน่าจับมาฟาดก้นแรงๆ นัก “หูย...กลัวตายล่ะ” ผักบุ้งแลบลิ้นใส่ “โดน...แบบนี้ต้องโดนแน่ๆ” ต้นรักบอกด้วยน้ำเสียงเอาจริง