"คราวนี้ คู่สนทนานิ่งอั้นไปเลย เป็นอึดใจจึงค่อยอุทานเสียงใส “ต๊าย จริงเหรอ งั้น ก็ต้องแล้วแต่ยายมาศล่ะ ว่าชอบแบบไหน ถ้าชอบหนุ่มมาดขรึม พูดน้อยต่อยมาก ก็ต้องตาสันต์ แต่ถ้าขยันชก ก็ต้องตาคิม แล้วแต่เด็กว่ะ งั้น ชั้นจะรออุ้มหลานหน้าไทยก็ด้าย..” วางสายไปนานหลายอึดใจแล้ว อาจารย์อรุณฉายก็ยังไม่อาจหยุดคิดเรื่อง..พิลึก ของลูกๆได้ กามเทพเล่นพิเรนอะไรขึ้นมา ถึงทำให้ลูกชายทั้งสองคน เกิดมาตรึงใจผู้หญิงคนเดียวกัน ชนิด เริ่มมองหน้ากันไม่ติด จน.ยายมาศต้องพยายามหลีกเร้นเต็มที่ หลบหลีกขนาด ไม่กล้ามองใครคนใดคนหนึ่ง ขณะทั้งสองหนุ่มอยู่ด้วยกัน หนำ ยังน่าสงสาร ด้วยการตื่นแต่เช้ามืด รีบแต่งตัวออกจากบ้านก่อนที่ท่านจะออกไปตักบาตรด้วยซ้ำ ถาม แม่มาศก็ตอบเลี่ยงๆประจำ “รถติดมากค่ะ มาศไม่อยากไปสาย ครูจะ.ตำหนิเอา “ สถานการณ็เป็นแบบนี้มาครึ่งค่อนเดือนแล้ว ..เป็นบรรยากาศตึงเครียดแปลกๆ แบบที่บ้านนี้ไม่เคยประสบมาก่อน แม้แต่ยายแต๋ม ที่วันๆสนใจแต่พระเอกละครทีวี ยังอดเปรยไม่ได้ “จารย์ หนูว่า พักนี้ คุณๆทุกคน เหมือนจะ.โกรธกันหรือเปล่า..มันแปลกๆชอบกล “ จับตัวแต่ละคนมาถามกันตรงๆดีไหม? ..อาจารย์ถามตัวเอง และเป็นครั้งแรกที่คนระดับอาจารย์ที่สามารถปราบนักเรียนชั้นเซียนอยู่หมัด ไม่สามารถตอบตัวเองได้ว่า ถ้าทำแบบนั้นจริง จะได้อะไรขึ้นมา เผลอๆ บ้านอาจจะแตกเลยก็ได้"