เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวภูไท 😍❤️ ฟองเบียร์ - ร.ต.อ.บรมวิชชุ์ หนุ่มธาตุพนม ข้าวปุ้น - เรือไฟ สาวเมืองเวเรณูนคร ~~~🌿🌸~~~ เพราะถูกปลูกฝังจากครอบครัว... ...รถไฟ เรือเมล์ ลิเก ตำรวจ...โบราณว่าคบไม่ได้... เรือไฟจึงพยายามสร้างเกราะกำบังใจจากตำรวจพลร่มผู้นั้น แต่สุดท้าย...กำแพงใจก็พังทะลาย ...เขาทำให้โลกใบเล็กที่แสนราบเรียบของเธอมีสีสัน จนบางครั้งเหมือนหกคะเมนตีลังกา... ...เขาสามารถกระเซ้าเย้าแหย่ให้ผู้หญิงที่มีความมั่นคงทางอารมณ์สูงอย่างเธอกลายเป็นเด็กหญิงขี้วีนได้ง่ายๆ... และเขา...ผู้ชายที่มีเสียงดนตรีในหัวใจตลอดเวลา พร้อมที่จะแจกจ่ายความสุขให้กับทุกคนรอบข้างเสมอ...โดยเฉพาะเวลาเมา... ~~~🌿🌸~~~ เรื่องราวความรักของ “ตำรวจพลร่มหนุ่ม” เกือบจะจอดทั้งที่พึ่งจะเริ่มแจวเพียงเพราะเหตุผลเดียว..ว่าที่แม่ยายไม่ชอบตำรวจ งานนี้...บรมวิชชุ์จึงต้องพิสูจน์ตัวเองให้แม่ยายเห็น แต่ทำดีแค่ไหน...ทำดีแทบตาย...ก็ยังไม่เข้าตา แถมยังมีหมอมาเป็นคู่แข่งหัวใจอีกซะนี่ ว่าที่แม่ยายก็เชียร์จัง สุดท้ายก็เลยตั้งวงก๊งเหล้า แหกปากร้องเพลงแทนใจซะเลย 🎤🎶😆 ...สุดระกำช้ำตรมระทมอุรา หนีเมียจากมาด้วยระอาแม่ยาย เราเป็นเขยถูกแม่ชังดังเป็นควาย อกลูกผู้ชายแสนอายยามอับอาภัพยากจน...🎤🎶😆 งานนี้ “บรมวิชชุ์” จะฝ่าด่านแม่ยาย...เอาชนะใจ “เรือไฟ” สำเร็จหรือไม่ มาตามลุ้นกัน 😁 ~~~🌿🌸~~~ "ไม่เห็นหน้าข้าวปุ้นแล้วเหมือนขาดอะไรไปซักอย่าง คิดถึงใจจะขาด...รักที่สุด” นายตำรวจหนุ่มพ้อตาหวานฉ่ำ “เน่า...” คนถูกบอกรักยิ้มแก้มแทบปริด้วยความอายหากย่นจมูกกลบเกลื่อน อย่าว่าแต่เขาเลย...เธอเองก็เหมือนกัน เหมือนขาดอะไรไป พอทำให้ยิ้มได้ซักพักก็ร้องเพลงกวนประสาท “โอ้...นั้นมันบักแตงโม โอ้...นั้นมันบักส้มโอ โอ้...นี้คงเป็นบักพร้าวน้ำหอม โอ้ จักมานูนอองตองแท้ โอ้ คือเป็นตามันยกร่องแท้หนอ ” “พี่เบียร์! หยุดเดี๋ยวนี้นะ” เรือไฟแหวเสียงดังหน้าแดงก่ำเพราะหน้ายิ้มๆ ตาวาวๆ คู่นั้นที่ทำเอาสะบัดร้อนสะบัดหนาว หากอีกคนกลับหัวเราะเสียงดังชอบใจ เรือไฟคว้าเอาหมอนที่วางบนแคร่มากอดแนบอก ปิดบังสายตาคนหื่น “กอดหมอนไม่อุ่นหรอก กอดพี่อุ่นกว่าเยอะ” ยังมิวายแหย่ เรือไฟเผลอยิ้มพลางส่ายหน้าด้วยความอ่อนใจ ~~~🌿🌸~~~