“อันตัวข้า มีนามว่าไป๋ฟางเซียน” ปกติคนอื่นข้ามเวลาคงได้รับมิติ พลังวิเศษ ความเทพทรูต่าง ๆ แล้วนางเล่า ไม่เห็นเป็นเหมือนในนิยายที่เคยอ่านบ้าง เท่านั้นยังไม่พอ! นางยังเข้ามาอยู่ในร่างสาวงามอันดับหนึ่ง มีสถานะเป็นถึงภรรยาของท่านแม่ทัพ ที่สามีหาได้รักใคร่ชมชอบไม่ ออกจะเกลียดแสนเกลียดเสียด้วยซ้ำไป หนำซ้ำสามีหน้าตายผู้นั้นดันมีคนที่ตนพึงใจอยู่แล้ว เช่นนี้นางจะเอาตัวรอดต่อไปในโลกที่ไม่รู้จักได้อย่างไร นอกจากจะต้องปรับตัวอย่างมากแล้ว นางต้องคิดหาวิธีรับมือกับบุรุษผู้เป็นสามีที่จ้องแต่จะกินหัวนางอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันอีกด้วย! โอ สวรรค์ ท่านเกลียดชังอะไรข้านักหนา เหตุใดถึงให้ข้าเผชิญชะตากรรมเช่นนี้ ชีวิตสงบสุขที่ใฝ่ฝัน คงได้จบสิ้นกันแล้ว แต่ช่างเถอะ ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่ต้องเจอ ไม่สามารถหลีกหนีได้ นาง! ไป๋ฟางเซียนผู้นี้! จะขอร่วมลงประชันสนามอารมณ์กับเขาเอง! ให้มันรู้กันไปเลยว่า ภรรยาอย่างนาง จะเอาชนะสามีอย่างเขา... ไม่ได้! .......... “ไหนบอกว่าเกลียดข้านักหนา เกลียดแล้วกอดข้าทำไม ท่านกอดข้าเยี่ยงนี้มันเกลียดข้าตรงไหนกัน” นางยังคงบ่นประชดประชันไม่เลิก หลี่ เหวินหลางหยัดกายขึ้นจากเตียงนอนวาดขาลงจากเตียงหันมามองนางด้วยสายตาเรียบนิ่งไร้คลื่นอารมณ์ใด ๆ “ข้าไม่รู้ ข้าติดหมอนข้าง” “หมอนข้าง?” “นี่ท่านคงไม่ได้คิดว่าข้าเป็นหมอนข้างใช่หรือไม่” ไป๋ฟางเซียนกดเสียงถาม “อืม คิด... ข้าคิดว่าเจ้าคงเป็นหมอนข้างแล้วเผลอตัวคว้ามากอดตอนหลับแน่ ๆ” .......... .......... หลี่เหวินหลางแสดงความเอาแต่ใจของตนออกมาอย่างร้ายกาจ เขาดูดดึงเรียวลิ้นปล้นจูบนางอย่างหิวกระหาย แก่นกายของบุรุษเพศพองขยายร้อนผ่าวทักทายหญิงสาวผ่านหน้าท้องแบนราบ ไป๋ฟางเซียนเบิกตากว้างไม่กล้าขยับตัว นิ่งเกร็งอย่างไม่รู้ว่าตนควรทำเช่นไร หลี่เหวินหลางค่อย ๆ ผละปากออกมา แต่ยังไม่เลิกคลอเคลียใบหน้าสวย “อะ... ออกไปก่อน” “ถ้าไม่ออกเล่า” “ท่าน!” ไป๋ฟางเซียนหน้าตาหงิกงอ น่ารักเสียจนหลี่เหวินหลางอดใจไม่ไหว ต้องโน้มหน้ากดจูบหนัก ๆ ลงไปที่ริมฝีปากฉ่ำน้ำของหญิงสาว “หึหึ ไม่ต้องกลัวและเกร็งขนาดนั้น ข้ายังไม่คิดทำกับเจ้าตอนนี้ เซียนเซียนวางใจได้” ตอนแรกก็วางใจแต่พอเห็นแววตาวิบวับแสนเจ้าเล่ห์นั่นแล้ว นางวางใจไม่ลงจริง ๆ “คนบ้า! ข้าไม่พูดกับท่านแล้ว” .......... #ทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบคุณค่ะ #หากใช้ระบบ ios แนะนำให้ชำระผ่าน Website จะได้ในราคาที่ถูกกว่าค่ะ