แต่ทำไมจนแล้วจนรอด เรากลับไม่เคยชอบผู้หญิงคนไหนเลย แม้ บ่อยครั้งที่ผู้หญิงจะเป็นฝ่ายทอดไมตรีมาให้ เขาก็ไม่เคยนึกอยากเดินข้ามสะพานไมตรีนั้นไปหาหล่อน เพราะหล่อนพวกนั้นไม่สวยหรือ.. ตะวันไปหยุดถอนใจหน้าร้านเสื้อผ้าบุรุษ มีเสื้อผ้าโชว์บนหุ่น แต่ มีหุ่นยืนเต็มตัว ตรงมุมของตู้โชว์ ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า เขาหยุดความคิดนั้น มองหุ่นตัวนั้นด้วยความรู้สึกเร้นลับ ที่แม้ตัวเองยังไม่เข้าใจ มันเป็นความลับส่วนตัวที่เขาไม่อาจบอกใครได้ นั่นคือ เขาชอบดูสัดส่วนผู้ชาย ยิ่งพวกมีกล้ามเป็นมัด จะชอบจนนึกอยากยื่นมือไปแตะต้องสัมผัส..ความรู้สึกนี้ ถุกกดเก็บเต็มที่ สั่งตัวเองอย่างร้อนรนว่า เราต้องมีแฟนผู้หญิง เคยร้อนใจจนต้องไปหาหนังสือโป๊เปลือย ที่มีแต่ภาพผู้หญิงล้วนๆ มาเพ่งดูสรีระของพวกหล่อน หากสิ่งที่เกิดขึ้น ยิ่งเป็นความลับที่จะให้ใครล่วงรู้ไม่ได้ นั่นคือ เขาขยะแขยง ไม่ได้มีอารมณ์หื่น อย่างที่ได้ยินพวกผู้ชายพูดเข้าหูมาบ่อยๆ แต่ อารมณ์นั้น กลับเกิด เมื่อเขาเห็นรูปโป๊ผู้ชาย