กล้าตะวัน สร้างข้อตกลงระบุไว้ในสัญญา ‘ว่าห้ามหลงรักเขา’ เป็นอันขาด ทว่า... เมื่อได้ใกล้ชิดกับ เฌอรินทร์ ผู้หญิงจอมร้ายกาจ เขาก็พบว่า เธอได้ขโมยหัวใจรักของเขาไปครองซะแล้ว... “ฉันต้องถามคุณมากกว่า ว่าคุณใจถึงกล้าให้ฉันเป็นแฟนกำมะลอของคุณหรือเปล่า” “ถ้าให้ควงเล่น ๆ ได้อยู่” กล้าตะวันตอบ “โอเค เสร็จงานเมื่อไหร่ฉันจะได้สลัดคุณทิ้งทันที” หญิงสาวตอบรับด้วยหน้าระบายยิ้มอย่างไม่ยี่หระ แต่ทว่า คนลั่นวาจาอย่างกล้าตะวันกลับ ‘กลืนน้ำลายตัวเอง’ นอกจากไม่ทำตามสัญญาแล้ว เขายังหว่านเสน่ห์ และเดินหน้าจีบเฌอรินทร์อีกด้วย “อืม...” เฌอรินทร์ครางในลำคอ มือบางขยำเสื้อเชิ้ตของเขาไว้แน่น เพราะตอนนี้มันไม่ใช่แค่จูบอีกต่อไป แต่มันคือการเล้าโลม ปลุกเร้า!!! ยิ่งเขาเบียดกายแกร่งเข้ามาจนแนบชิด แล้วเลื่อนริมฝีปากร้อนมาขบเม้มเบา ๆ ที่ใบหู พร้อมแหย่ลิ้นชื้นเข้ามาในรูหู เธอยิ่งซ่านสยิวไปกับสัมผัส จนเธอต้องส่งเสียงครางออกมาแล้วบิดกายเร่า ๆ อย่างแทบคลั่ง! หัวใจดวงน้อยเต้นถี่รัว เธอซาบซ่าน วาบหวามในอารมณ์ และพอใจกับสิ่งที่เขาบำรุงบำเรอให้ด้วยวิธีการที่เจ้าเล่ห์... โอ้... ไม่นะ เธอกำลังเล่นกับไฟ! เฌอรินทร์พยายามเตือนตัวเอง แต่อารมณ์ปรารถนารุนแรงที่อยู่เหนือสติก็มีอำนาจมากกว่านั้น และเธอก็ไม่คิดประท้วงเขาด้วย นอกจากเปิดทางให้เขาพาเธอไป... “เธอยังหยุดฉันได้นะทับทิม” กล้าตะวันกระซิบเสียงแหบพร่าเหมือนยั่วเธอเล่น…