นึกแล้วกลุ้ม… TT^TT ฉันถูกเจ๊เจนนี่ บ.ก. ท้วงติงมาว่าพระเอกนิยายที่ฉันทนหลังขดหลังแข็งเขียนตั้งนานแสนดีเกินไปจนไม่น่าจะมีอยู่จริงบนโลกใบนี้ แถมยังมาฟันธงอีกนะว่าออกจะกระเดียดไปเหมือนเกย์ซะงั้น -O-“ แง้~ ทำไงได้ล่ะ ก็ผู้ชายจริงๆ รอบตัวฉันน่ะมีซะที่ไหน ที่พอจะเห็นกันอยู่บ้างก็มีแต่พระเอกขี่ม้าขาวในนิยายหรือไม่ก็การ์ตูนเท่านั้นแหละ แต่มีหรือที่ ‘ฝ้าย’ คนนี้จะยอมแพ้ ล้มเลิกความตั้งใจในการเขียนนิยายง่ายๆ และนี่เองที่เป็นเหตุให้ฉันได้รู้จักกับ ‘วิ’ นายจอมป่วนที่ดีแต่เก๊กหล่อไปวันๆ แถมยังชอบบอกว่าฉันเป็นยัยเฉิ่มอีก กรี๊ด~ >O< นึกแล้วแค้นจนควันออกหู แบบนี้ต้องมีเอาคืนกันบ้างแล้ว!?