"บาส!" หึ ตามมาจริงสินะ จะได้รู้ซะบ้าง เวลาโดนหึงมันเป็นยังไง ผมหันไปมองเธอด้วยสายตาเย็นชาเพียงครู่เดียว "ใครกันคะพี่บาส" รถเมล์ถามเสียงกลัวๆ เธอคงพอจะรู้ว่าหมอเซญมีอิทธิพลกับผมพอควร ผมยิ้มมุมปากให้รถเมล์ก่อนจะก้มลงไปจูบกับเธอต่อ "จะเอาแบบนี้ใช่ไหม" หมอเซญเริ่มโวยวาย หึ หึงเป็นเหมือนกันสินะ "พี่เซญ ใจเย็นๆ ก่อนค่ะ" ผมได้ยินเสียงยูมิบอกหมอเซญ แต่ก็ไม่ได้สนใจ "ถ้านายคิดว่านายทำแบบนี้แล้วนายจะไม่เสียใจทีหลังนายก็ทำไปเลย ถ้านายคิดว่าสิ่งที่นายทำมันถูกไปหมดทุกอย่าง นายก็ไม่ต้องมาปรับความเข้าใจกับฉันก็ได้ เรื่องที่เราทะเลาะกันมันไม่เกี่ยวกับเรื่องที่นายทำอยู่นี่ ที่นายทำแบบนี้ต่อหน้าฉัน ฉันจะถือว่าเราเลิกกันแล้ว" ผมหยุดจูบรถเมล์ทันที เธอจะเอาข้ออ้างที่ผมจูบกับคนอื่นมาบอกเลิกผมงั้นเหรอ เธอไปจับมือกับผู้ชายคนอื่นก่อนนะ ต้องเป็นผมสิที่มีสิทธิ์บอกเลิกเธอ "แต่ถ้าจะให้ดีเราควรเสมอกัน" หมอเซญพูดให้ผมงง ผมหันไปมองเธอทันที เธอดึงไอ้ทีเจเข้ามาจูบ!!! "ทำบ้าอะไรของเธอ" เร็วกว่าที่ผมจะไปแยกยัยบ้านั่นออกจากไอ้ทีเจ ก็ไอ้คุนคุนนี่แหละ "อุ๊บ" แต่!!! หมอเซญโน้มคอคุนคุนมาจูบอีกคน!! "เซญ่า!" ผมทนไม่ไหวแล้ว เธอคิดจะจูบกับใครก็ได้งั้นเหรอ นั่นเพื่อนผมนะ ผมกระชากแขนหมอเซญสุดแรง เธอหันมาจ้องผมน้ำตาคลอ "เรียกทำไม น่ารำคาญ" ยัยตัวดีสะบัดแขนออกทำท่าจะเดินหนี หึ คิดว่าจะไปได้ง่ายๆ เหรอ เธอคิดผิดแล้วที่ทำให้ผมโมโห "อุ๊บ" ผมก้มจูบเธออย่างเร่าร้อนต่อหน้าทุกคน ตอนนี้ไม่มีใครกล้าห้ามผมหรอก เพราะพวกมันรู้ดีว่าผมเลือดร้อนแค่ไหนถ้าโมโห ถ้าไม่ติดว่าหมอเซญเป็นผู้หญิงผมคงต่อยคว่ำไปแล้ว "ฮึก" หมอเซญสะอึกเพราะหายใจไม่ทัน ผมแทบจะกลืนหมอเซญลงไปทั้งตัว ชอบจูบกับคนอื่นนัก "อึกก" พอเธอได้พักหายใจสักพัก ผมก็บดปากเธอต่อ คราวนี้มันรุนแรงกว่าครั้งที่แล้ว เพราะผมเจ็บปากไปหมด "ไอ้เจ ไปเอากุญแจห้องเก็บของกับพี่เทรนมา!" ผมหันไปสั่งไอ้ทีเจเสียงขัง เพื่อบอกให้มันไปเอากุญแจห้องเก็บของหลังผับมาให้ "เฮียจะเอาไปทำอะไร.." ไอ้ทีเจถามแบบกล้าๆ กลัวๆ ตอนนี้ใครก็เข้าหน้าผมไม่ติด "กูบอกให้ไปเอามา!!! หรือมึงจะให้กูไปเอาเอง!!!"