ข้อคิดในหนังสือเล่มนี้ได้มาจากความสงบขณะหนึ่งในเวลาปฏิบัติธรรม ที่ผู้เขียนทำเป็นกิจวัตร เวลาใดที่ระลึกขึ้นได้ในข้อคิดเหล่านี้ ก็มีความสงบเกิดขึ้นในใจเสมอ หนังสือนี้เป็นหนังสือภาพพร้อมกับข้อความที่เป็นข้อคิด เป็นภาพซึ่งผู้เขียนถ่ายโดยมีความสงบเป็นอารมณ์ แต่ละภาพบอกได้ว่าความสงบหาได้จากตนเองและหาความสงบได้จากหนังสือนี้ หนังสือนี้เป็นอีกเล่มหนึ่งที่มีความเป็นตัวของตัวเองภายในเล่ม ไม่ว่าสังคมใกล้ตัวหรือห่างไปจากตัวจะเป็นอย่างไร ก็ไม่ได้ส่งผลอะไรกับสิ่งที่กล่าวถึงในหนังสือนี้ ทั้งในรูปภาพและข้อคิด หรือแม้ว่ายุคสมัยจะเปลี่ยนไปอย่างใด สิ่งที่มีในหนังสือนี้ก็เป็นเช่นนี้ ดังที่ผู้เขียนรู้ตัวเองว่าสิ่งที่เป็นข้อคิดที่ได้ด้วยตนเองนี้ ไม่ได้มาจากที่ไหน แต่มาด้วยการปฏิบัติธรรมและเรียนรู้ด้วยตนเอง