ค่ำคืนแห่งความสุข ที่ได้รับจากหญิงแปลกหน้า ทำให้ อนัส อารยวัตร ลุ่มหลงในความหอมหวานของเธอ จนไม่อาจปล่อยให้หลุดมือไปได้ อนัสจึงงัดมารยาพันเล่มเกวียนทั้งหมดที่มี ต้อนแม่นกน้อยเข้าสู่กรงพิศวาสของเขาให้ได้ ทวิชา กุลยาพานิชย์ เกิดมาเธอไม่เคยเจอใครหน้ามึน เท่าตาแก่คนนี้เลย ขี้ตื๊อ แล้วก็ขี้ตู่ หาว่าเธอคือผู้หญิงของเขา ทั้งๆที่พลาดมีอะไรกันแค่ครั้งเดียว แถมยังพันธนาการเธอเอาไว้ ด้วยความหวาน...ปนหื่น อีกต่างหาก “ช่วยไปไกลๆดีกว่าค่ะ อาบแบบนี้ก็คงไม่เสร็จสักทีหรอก” “ถ้าให้ผมอาบให้...รับรองเสร็จ...แน่ครับ” ทวิชาค้อนควับ ก่อนจะร้องกรี๊ดทันที เมื่อจู่ๆเขาก็ดันตัวเธอไปพิงกับผนังห้องน้ำ “คุณอนัส จะ...จะทำอะไรคะ” “ก็จะได้เสร็จไวๆยังไงล่ะครับ” เขาตอบหน้าตาเฉย “บ้า! ไม่เอานะ คนลามก คนทะลึ่ง” “ปากบอกไม่เอาๆ แต่ก็เร่งผมเวลาจะขึ้นสวรรค์ทุกที” “อ๊าย! ไม่จริง...หนูนกไม่ทำแบบนั้นหรอก” หญิงสาวตะโกนใส่หน้าเขา ไม่ยอมรับในสิ่งที่เขากล่าวหาง่ายๆ “จริง...หนูนกทำมากกว่านั้นด้วย ไม่เชื่อก็ดูรอยแผลที่หลังผมได้เลย เท่ากับจำนวนครั้งของเราเมื่อคืนเป๊ะ”