ชายหนุ่มจึงวางตัวอยู่เคียงข้างเธอในฐานะเพื่อนเสมอมา จนกระทั่ง...เธอเกือบจะกลายเป็นของคนอื่น “แกตอบรับคำขอแต่งงานเขาแล้ว เพราะงั้นต่อจากนี้ แกควรใส่ใจโลกของแกกับเขาให้มากกว่าโลกของเรานะ” “แต่ถ้าเขาพยายามกดดันให้ฉันเลือกระหว่างแกกับเขา...” “แกก็ต้องเลือกเขา เพราะเขากำลังจะกลายเป็นคนคนเดียวกันกับแก” กนกดารินไม่เคยเข้าใจว่า เรา ที่ใช้กับ คนรัก กับ เรา ที่ใช้กับ คนสำคัญ มันไม่เหมือนกันตรงไหน คริษฐ์คือคนสำคัญ เป็นยิ่งกว่าพี่ เป็นมากกว่าน้อง เป็นคนสำคัญของเธอในทุกๆ ความหมายที่ไม่ใช่คู่ชีวิต จนกระทั่ง...เขาจะไม่อยู่เคียงข้างเธอแล้ว