เราเริ่มเขียนบันทึกเล่มนี้เมื่อลมหนาวย้อนกลับมาอีกครั้ง และช่วงที่ความว่างกลับมาเยือนเช่นทุกปี เราเริ่มมองหาสถานที่ที่จะสามารถเป็นที่ชาร์จแบตให้กับร่ายกายของเราได้ โดยที่นั้นไม่ใช่บ้าน เพียงเพราะช่วงของการว่างนี้ช่างแสนสั้นซะเหลือเกิน เกินที่ระยะเวลาในการเดินทางกลับบ้าน ที่แสนยาวนานนั้นจะทำให้ช่วงเวลาแห่งการว่างนี้หายไปอีกวัน เราจึงตัดสินใจที่จะออกเดินทางไปยังสถานที่ใหม่ๆ ที่ใกล้กับสถานที่ ที่เราอยู่ในตอนนี้ เรามองไปยังอีกฟากของทะเลที่เริ่มจะใส เพราะ สายลมของฤดูหนาว ของทะเลบางแสน ใช่แล้วเกาะนั้นแหละ ที่อาจจะทำให้เราคลาย ความรู้สึกเมื่อยล้า ตลอดการเรียนที่ผ่านมานี้ ได้สักนิด