เมื่อหัวใจถูกหยาม และย่ำยี คนอย่างคาวี มีหรือจะยอมนิ่งเฉย ตาต่อตา ฟันต่อฟัน คนทรยศคนนั้นขโมยหลานสาวสุดที่รักของเขาไป เขาก็จะขโมยพี่สาวซึ่งเป็นดวงใจของมันมาเช่นกัน หากคนทรยศคนนั้นอยากได้พี่สาวกลับไป ก็ต้องเอาหลานสาวเขามาคืนให้เช่นกัน แต่ก่อนจะปล่อย คาวีก็ขอชิมสักหน่อยแล้วกัน ถึงแม้ความหวานนั้น มันจะทำให้เขาหัวใจสั่นก็เถอะ “เกลียดผมมากไหม” “มาก...” จอมขวัญตะโกนใส่หน้าเขา บอกตามตรงว่าตอนนี้เกลียดเขาที่สุด และอยากไปให้พ้นๆ หน้า ดีกว่าต้องมาเผชิญหน้ากันด้วยหัวใจที่ปวดหนึบไปหมดแบบนี้ พอกันที...จอมขวัญจะไม่บ้า หลงรักผู้ชายใจร้ายคนนี้อีกต่อไปแล้ว “อยากไปจากผมมากเลยใช่ไหม” “ใช่...ใครจะอยากอยู่กับคนไม่มีหัวใจอย่างคุณ” จอมขวัญพูดทั้งน้ำตา เป็นความผิดของตัวหล่อนเอง ที่เผลอไปรักเขา ทั้งๆ ที่ไม่ควรจะรักสักนิด ทำไมหล่อนถึงโง่อย่างนี้นะจอมขวัญ ทั้งโง่ทั้งใจง่าย เสียตัวให้เขาแล้วยังเสียหัวใจให้เขาอีก มันน่าฆ่าตัวเองนัก “แล้วหัวใจของคุณล่ะจอมขวัญ อยู่ตรงไหน ทำไม...ถึงได้ใจดำจะทิ้งผมไป” “ก็เพราะมันเป็นข้อแลกเปลี่ยนไงคะคุณคาวี แค่ข้อตกลง...ไม่ใช่เรื่องของหัวใจ ไม่ใช่เรื่องของความรู้สึก”