"อู๋ติ้งหยวนถูกลัทธิบัวขาวจับกุมตัวไป เป็นตายมิอาจรู้ ทว่าในเมื่อศัตรูคือตัวอันตรายอย่างมารศาสนาเหลียงซิงฟู่ ให้ติดตามไปช่วยเหลือ มิสู้แต่งกลอนอาลัยให้สักบท เมื่อคิดได้เช่นนี้ อวี๋เชียนจึงเลือกวางแผนเดินทางต่อ นครหลวงเป่ยจิงอยู่อีกไม่ไกลแล้ว พวกเขาไม่ควรเสียเวลาหรือเอาตัวไปเสี่ยงเพื่อคนเพียงหนึ่งคน ทว่า...โดยที่ไม่มีใครทันรู้ตัว ในดวงตาของจูจันจีได้ฉายแววดื้อรั้น และลอบตัดสินใจบางอย่างแล้ว "