"วสันตฤดูปีที่แล้ว วัดลั่นเคอส่งเทียบเชิญไปงานเทศกาลอวี๋หลันมาที่สถานศึกษา แน่นอนว่าตัวแทนที่จะไปร่วมงานนี้ก็คือศิษย์คนเล็กสุดของจอมปราชญ์ หนิงเชวียไม่อยากไปแม้แต่น้อยเพราะความที่มีชนักติดหลัง ด้วยมีความเป็นไปได้ค่อนข้างมากว่ามันอาจเป็นบุตรของหมิงหวังในคำทำนาย ซึ่งไม่ว่าเต๋าหรือพุทธล้วนถือการกำจัด ‘ความมืด’ เป็นภารกิจอันสำคัญที่สุด แต่มันก็ไม่อาจไม่ไป เมื่อโรคประจำตัวของซังซังกำเริบรุนแรง ทั้งสถานศึกษาและอาศรมเทพไม่มีปัญญารักษานาง หากแต่มหาเถระที่เร้นกายอยู่ในวัดลั่นเคออาจสามารถกระทำได้ ด้วยเหตุนี้ หนิงเชวียกับซังซังจึงเริ่มออกเดินทางสู่แดนใต้ โดยที่สำหรับหนิงเชวียแล้ว นี่อาจเป็นการเดินเอาคอตัวเองไปพาดไว้บนเขียงก็เป็นได้!"