“ลูกแก้วอยาก อยาก…” “อยากอะไรคะ บอกอาสิ” เขาแกล้งคาดคั้นทั้งที่รู้ดีอยู่แก่ใจ “อยาก…ลูกแก้วพูดไม่ได้” เสียงหวานๆ เริ่มกระเส่าเพราะพิษความวาบหวามที่เขาปรนเปรอให้ “ทำไมพูดไม่ได้ อยากอะไรพูดมาสิคะ อารอฟังอยู่” คนขี้แกล้งเริ่มซุกไซ้เรียวปากขึ้นมาถึงใบหูนุ่มละมุม ก่อนจะค่อยๆ ใช้ปากล่างไล้ขึ้นไล้ลงไปตามใบหูของเธอเบาๆ อย่างจงใจให้คนตัวเล็กยิ่งเสียวซ่าน “อย่าแกล้งกันสิคะ อาป้องขา” จิตใจของเธอเองเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ทุกความรู้สึกนึกคิดไปจับจ้องอยู่ที่ใบหูของตนเองจนสิ้น สัมผัสเบาๆ เพียงปลายหู แต่กลับสร้างความสยิวไปทั่วร่าง “ตกลงบอกอาได้รึยัง ว่าอยากอะไร” “ลูกแก้วอยาก…”