เพียงเสี้ยววินาทีที่ “เคฮิลล์ รอย” มหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าของ สื่อสิ่งพิมพ์ยักษ์ใหญ่ ‘รอยโพส์’ ได้สบตาของ เนตรอัปสรผ่านจอแก้ว ในงานโฆษณาชุดชั้นใน ที่หญิงสาวเป็นนางแบบให้เพราะความจำเป็น เสี้ยววินาทีนั้น หัวสมองของเขาระเบิดดังก้อง มันเหมือนกับว่า ม่านมนตราที่นางฟ้าแสนสวยร่ายมนตราไว้เริ่มทำงาน ชายหนุ่มต้องการเธอมานอนเล่นบนเตียง เหมือนทุกครั้งที่ถูกใจผู้หญิง เขายืนข้อเสนอด้วยจำนวนเงินไม่อั้น!! แต่สิ่งที่ได้รับคือคำตอบปฏิเสธ!! แล้วคนอย่างเขาหรือจะยอมเสียหน้า...เมื่อผู้หญิงก็แค่สิ่งปลดเปลื้องอารมณ์กลัดมัน...เพราะฉะนั้นเขาจะทำทุกทางที่จะให้เธอยอมอยู่ใต้ร่างการ และคร่ำครวญเรียกแต่ชื่อของเขา... “ไม่!! ไม่เอาแล้ว จะตายแล้ว” แม้จะอยู่ในนินทรา เนตรอัปสรก็ยังผวาและร้องห้าม ร่างกายเธอสั่นเทาเหมือนลูกนกที่ยังบินไม่ได้แต่พลัดตกจากรังและชะตาชีวิตใกล้จะดับสูญเมื่อมีสายตาของสัตว์ดุร้ายคอยจ้องจับกินเป็นอาหารอันโอชา “ชู่ว์!! นอนไปเลยไม่ต้องกลัวฉันจะอยู่ใกล้ๆ เธอเอง” ชายหนุ่มปลอบขวัญเนตรอัปสรเสียงนิ่มๆ เขาทอดนอนเคียงข้าง รวบกอดร่างบอบบางดึงเข้ามาในวงแขน มือใหญ่ๆ ลูบไล้เรียวแขนอ่อนบาง และปลอบใจเธอด้วยความอบอุ่นของอ้อมอกแน่นตึง เนตรอัปสรถูกคนหื่นบ้าอำนาจทรมานด้วยรสสวาท เขาจองจำเธอด้วยไฟเสน่หา กักขังเธอด้วยความปรารถนาที่รุ่มร้อน เขาคิดว่าเธอเป็นแค่เครื่องบำเรออารมณ์หนุ่ม จนวันหนึ่งที่เธอเดินจากไป เขารู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างหลุดหายไปด้วย ชายหนุ่มใช้ชีวิตไปแกนๆ และในยามที่เผลอมักจะนึกถึงผู้หญิงปากกล้าคนนั้นเสมอ มีอะไรบางอย่างที่เขาแอบหวัง หวังให้มันเป็นตัวเชื่อมระหว่างคนสองคน แต่...เพราะความสำส่อนในอดีต เนตรอัปสรแทบเอาตัวไม่รอด จากความริษยาของคู่ขาเก่าก่อน เธอเกือบสิ้นชีวิต ‘ลูก’ เกือบไม่ได้ลืมตาดูโลก เคฮิลล์จึงยอมสยบ เขาขอวางหัวใจไว้แทบเท้าของเธอ และขออาสาดูแลเธอตลอดชั่วนิรันดร แต่...เขาต้องฝ่ากำแพงของความเคลือบแคลง เมื่อเนตรอัปสรเจ็บและจำ ชายหนุ่มทุ่มเทชีวิตที่เหลือ ขอพิสูจน์ความจริงใจที่มีให้กับเธอ ตราบชั่วชีวิต...