ดีล เอเลโกเต หรือดีล ที่สาวๆ ต่างเรียกขานเขา นักธุรกิจหนุ่มชาวฝรั่งเศสเดินทางมาพักผ่อน และพบเจอหญิงสาวถูกใจในผับใต้ถุนโรงแรมที่เขาพัก ซ้ำเธอยังมองเขาอย่างเชิญชวนจึงประชิดตัวพาขึ้นห้องพักตามนิสัยที่ชอบถึงเมืองนั้นๆ ที่เขาไป นลัท หรือ น้ำผึ้ง หรือฮันนี่ ที่เพื่อน ชอบเรียกกัน เธอต้องหัวใจแตกสลายเมื่อแฟนหนุ่มมาบอกเลิก ซ้ำยังพาแฟนสาวคนใหม่มาอวด ที่ทำให้ช้ำใจหนักกว่าเดิมคือ แฟนสาวคนใหม่ของเขาที่กำลังจะแต่งงานกัน ดันเป็นเพื่อนรักของเธอซะด้วย เธอจึงประชดรักด้วยการมอบความสาวที่รักษาไว้ให้เขากับชายแปลกหน้า การมอบความสาว ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลง ทั้งเธอ และเขาคนนั้น ที่มีแผนจะตีตรารักไว้บนเรือนร่างของเธอตลอดชีวิต... **** “หาเจอไหมราฟ” น้ำเสียงนั้นเคร่งเครียดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ทำเอาราฟสงสัย และส่ายหน้าเป็นเชิงตอบคำถามกับคำสั่งสายฟ้าแลบตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า เขากำลังนอนสบายๆ วันนี้ไม่มีตารางออกไปที่ไหน แต่ต้องออกมาตามหาผู้หญิงให้ผู้เป็นนายที่ปล่อยให้หนีไปทั้งที่นอนกกอยู่แท้ๆ “แล้วจะไปหาที่ไหนเนี่ย กล้องวงจรปิดโรงแรม ไม่มีภาพเธอเลยหรือ” “น่าจะมีครับ ผมขอไปแล้ว แต่ทางหัวหน้า รปภ. บอกจะต้องขออนุญาตจากผู้จัดการโรงแรมก่อน เลยต้องรอฟังคำตอบจากเขาตอนบ่ายนี้ครับ” “อะไรกัน แต่ขอภาพผู้หญิงคนเดียว จะต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไม แค่ปริ้นออกมาใบเดียวก็ได้แล้วนี่ จะไปขออนุญาตอะไรกันให้มากความ” คนเคยชิดกับการได้อะไรทันใจ หัวเสีย ลุกขึ้นคว้าโทรศัพท์ไปหาคนบางคนที่อาจช่วยเหลือเขาได้ ไม่นานเสียงเคาะประตูห้องพักดังขึ้น ราฟเดินไปเปิด “มาแล้วครับบอส” ราฟถือซองกระดาษสีน้ำตาลเข้ามาให้ดีล เขาโทรไปขอความช่วยเหลือจากพิสิตที่ชวนเขามาซื้อโรงแรมแห่งนี้นั่นเอง และก็ได้ผลภายในไม่ถึงห้านาที ภาพของหญิงสาวที่เขาควานหาบนเตียงกว้างเมื่อเช้าก็ส่งมาถึงมือ มือใหญ่ดึงภาพออกดูอย่างเร่งรีบ ใบหน้าของเธอชัดเจนในเสื้อผ้าชุดเดิมที่ออกจะยับไปสักหน่อย ทำเอาหัวใจมาเฟียแกร่งอย่างดีลชะงัก ใบหน้าสวยยิ้มหวานหยดย้อย ตาสวย ปากอิ่มจิ้มลิ้ม จมูกเชิดโด่งบอกถึงความดื้อรั้นไม่น้อย แต่แววตากลับดูเศร้าสร้อยเหลือเกินในความรู้สึกของเขา ท่าทางตอนเธอยืนอยู่ในลิฟท์เพียงลำพัง เวลาราวๆ ตีห้านั่นบอกถึงความเสียใจชัดเจน จนคนมองภาพถึงกับใจสั่นหวิวอย่างบอกไม่ถูก ไหนเธอบอกให้เขาลืม ไม่ต้องสนใจพรหมจรรย์ของเธอไง แต่ดูสีหน้าของเธอสิบ่งชัดว่าเสียใจอย่างที่สุด มือปิดปากไว้แน่น เขาเดาว่าเธอกำลังร้องไห้เสียใจ ทำเอามาเฟียหนุ่มผู้ห้าวหาญใจเสีย คำพูดว่าจบของเธอยังดังก้องหู แต่กลับไม่ได้ทำให้ดีลรู้สึกดี ซ้ำร่างกายยังเฝ้าถวิลหาเธอ คิดถึงภาพนอนกอดกันบนเตียงกว้างด้วยแล้ว เขาอยากค้นหาตัวเธอให้เจอเร็วที่สุด จับมาลงนอนบนเตียงแล้วลงโทษฐานทำให้เขาทรมานแบบนี้ “เอาไปให้นักสืบมือดีตามหาตัวโดยด่วน ภายในสองวันนี้ฉันจะต้องได้รายละเอียดของเธอทั้งหมด” “ครับ แล้วพอจะรู้ชื่อเธอไหมครับ” “ฮันนี่ เธอชื่อฮันนี่” “ครับ แล้วนามสกุล หรือว่าที่ทำงานล่ะครับ” “ปะ นายนี่ ก็ให้เขาไปสืบเอาสิ ฉันรู้จักแค่เธอชื่อฮันนี่เท่านั้น นายจะมาเซ้าซี้ถามทำไม” คราวนี้กลายเป็นดีลที่หัวเสียแทน “อ้าว แล้วผมจะไปหาคุณฮันนี่ที่ไหนล่ะครับ ถ้าไม่มีเบาะแสมากกว่านี้” “นั่นมันเรื่องของนาย แต่ฉันจะต้องได้ตัวฮันนี่” คนเป็นนายสั่งแค่นั้น หันกายเข้าห้องนอนอย่างเสียอารมณ์ ราฟไม่เคยย้อนเถียงเขาแบบนี้ ที่สำคัญเขาไม่มีข้อมูลของเธอจริงๆ จะให้บอกอะไรล่ะ แค่ชื่อสั้นๆ เป็นข้อมูลเดียวในการตามหาตัวหญิงสาว ทำเอาราฟเกาหัวแกรกๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี แต่เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ แต่คงจะต้องรอให้ถึงเย็น ถึงจะถามได้