จากผู้หญิงที่เคยเป็นแค่ของฟรี แต่มาวันนี้เธอและลูกสาวแสนน่ารัก กลับเป็นของล้ำค่าที่สุดในชีวิต หากกว่าจะรู้เจ้าหนูก็ปาไปสามขวบกว่าแล้ว ... น้องเนยรักพ่อจ๋าค่ะ คิส ๆ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ “เดี๋ยวก่อนลวิตรา เราต้องคุยกันยาวเชียวแหละ ข้อแรกเลยไอ้ชายชู้ที่เธอหนีไปด้วย มันหายหัวไปไหน ทำไมไม่ดูแลลูกเมีย ปล่อยให้เอาลูกสาวออกมาเร่ทำงานแบบนี้” “เขา เอ่อ ...” “ไม่ตอบล่ะ หรือว่า ...” วิธวินท์ไม่ใช่คนมีเมตตา ในวงการธุรกิจเขาคือตัวอันตราย ในครอบครัวเขาคือตัวร้าย ชายหนุ่มหันหน้าไปถามหนูน้อยซึ่งกำลังตักเค้กกินอย่างเอร็ดอร่อย “น้องเนย คุณพ่อน้องอยู่ที่ไหนคะ” “คุณพ่อไม่มีค่ะ” น้องเนยตอบกลับอย่างพาซื่อ “น้องเนยไม่มีคุณพ่อ น้องเนยมีแม่จ๋า มีแม่ริน มีอาปอบ” ความจริงจากปากหนูน้อย ทำเอาหัวใจชายหนุ่มหนักอึ้ง เขาปล่อยให้ตัวเองใช้ความใสซื่อของเด็กบริสุทธิ์ไปทิ่มแทงคนเป็นแม่ หากลืมนึกถึงไปว่าเด็กหญิงจะรู้สึกเป็นทุกข์จากคำถามนั้นบ้างไหมหนอ "คุณวิธ คุณมันคนใจร้าย" "ฉันต้องการความจริง น้องเนยเป็นลูกของใคร" +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารัก ด้วยอยากแต่งนิยายที่มีตัวนำเรื่องเป็นเด็กน้อยมานานแล้ว จึงได้ร่างพล็อตขายความน่ารักของเด็กไปเลยลังเลว่าจะอยู่หมวดไหนดี สุดท้ายมาลงที่หมวดนิยายรัก เพราะมีเนื้อหาดรามาสองบท ซึ่งเล่าย้อนเรื่องราวในอดีตก่อนที่น้องเนยจะลืมตาดูโลก ปล. เรื่องนี้มีบทเข้าพระนางของพ่อจ๋าแม่จ๋าด้วยในหลายสถานะ (และสถานที่) บทบรรยายฉากเลิฟซีนจะเป็นไปในเชิงโรมานซ์แบบละมุน ไม่มีเสียงตับ ๆ ปึก ๆ แต่ก็บอกเล่าลึกซึ้งมากกว่าตัดเข้าโคมไฟนะคะ เพื่อความฟิน (ของผู้แต่งเอง) หวังว่านักอ่านจะฟินไปกับเรานะ