"ในช่วงสงครามล่าดินแดนเช่นนี้ จั่วซิ่วเยี่ยไม่เคยคิดว่าความสามารถของนางจะทำให้ชีวิตครอบครัวที่อยู่อย่างสุขสบายต้องลำบากและเป็นต้นเหตุที่ทำให้บุพการีเสียชีวิตลง ท่านพ่อจุดไฟเผาตัวเองเพราะต้องการปกป้องนาง นางไม่อาจเอาผิดกับใครได้ แต่ท่านแม่ที่ถูกเจ้าคนโหดเหี้ยมผู้หนึ่งสังหารต่อหน้าต่อตานาง แค้นนี้มิอาจไม่เอาคืน! แม้จะถูกคนผู้นั้นเก็บมาเป็นคนรับใช้ข้างกายอยู่ในค่ายทหารเชลยเพราะคิดว่านางคือเด็กชายคนหนึ่ง แม้ทุกวันจะต้องมาปรนนิบัติศัตรู แม้บางคราวจะต้องก้าวเข้าสู่สนามรบ นางก็ได้แต่กัดฟันอดทนรอเวลา โอกาสที่นางจะได้เห็นเขาตายมีมากมายนัก แม้มิใช่ด้วยมือนางก็น้ำมือผู้อื่น นางจะต้องมีชีวิตอยู่เพื่อเห็นจุดจบของเจ้าสัตว์ป่ามองโกลตัวนี้ให้จงได้ แม้ไม่รู้ว่าเหตุใดเขาถึงคอยปกป้องนางครั้งแล้วครั้งเล่า อยากให้นางมีชีวิตอยู่ทั้งๆ ที่นางคิดจะหาทุกวิถีทางเพื่อฆ่าเขาก็ตามที! "