การปฏิบัติธรรมด้วยการสังเกตใจให้เกิดสัมมาสติและมีปัญญานำสมาธิ ด้วยการรู้สึกตัว อยู่กับผู้รู้ รู้กายใจตามความเป็นจริงเพื่อเข้าถึงความสุขที่แท้จริง คือการหลุดพ้นจากความทุกข์โดสิ้นเชิง ปฏิบัติในชีวิตประจำวันเหมือนไม่ต้องทำอะไรนอกจากเฝ้าสังเกตตามความเป็นจริงและรู้สึกตัวได้ทั้งวัน ชีวิตจะมีแต่ความสุขที่แท้จริง