ตำราเล่มนี้ ผู้เขียนให้ชื่อว่า วรรณกรรมโหราศาสตร์ เนื่องจากวิชาโหราศาสตร์ไทยนั้น เป็นวิชาหนึ่งเดียวในโลกที่ต้องเรียนรู้เคล็ดวิชาที่มีปรากฏอยู่ในโคลงกลอน ที่ประพันธ์ขึ้นโดยโหราจารย์ในสมัยโบราณ ซึ่งมีทั้งร้อยแก้ว ร้อยกรอง กลอนแปด โคลงสี่สุภาพ โคลงกลอนบางบทนั้น เรามิอาจรู้ได้เลยว่าโหราจารย์ท่านใดเป็นผู้ประพันธ์ขึ้น เนื่องจากมิได้บันทึกเอาไว้ และโคลงกลอนบางบทมีอายุหลายร้อยปี จึงทำให้สืบหาผู้ประพันธ์ได้ยาก......... ในรอบร้อยปีมานี้โคลงกลอนที่ทันสมัยที่สุดคงต้องยกให้ โคลงกลอนพระเคราะห์คู่ ด้วยเหตุที่เป็นทั้งเคล็ดวิชาและปรากฏคำทำนายอยู่ในตัว ซึ่งเป็นการอ่านดวงดาวในลักษณะ ดาวผสมดาวในมุมกุมกัน เช่น “ พฤหัสจันทร์ปั้นตัวหาผัวเมีย มิได้พักให้เสียขันหมากหมั้น ” และการอ่านดวงดาวในลักษณะดาวผสมดาวในมุมกุม และกำหนดราศี เช่น “ อังคารจันทร์มิถุนธนูคู่สำคัญ มักอาจหาญการชู้คู่เจ้าเครา ” แต่ในรอบหลายปีมานี้ เราไม่มีเคล็ดวิชาตำแหน่งของดวงดาวที่อยู่ในลักษณะ กุม โยค เล็ง ตรีโกณ จตุโกณ เรามีแต่ตำแหน่งที่ดวงดาวสัมพันธ์กับลัคนาเกือบทั้งสิ้น ผู้เขียนได้ประพันธ์เป็นโคลงกลอนที่เกี่ยวกับตำแหน่งมุมดาวใน 5 มุม คือ กุม โยค เล็ง ตรีโกณ จตุโกณ เพื่อให้กลายเป็นเคล็ดวิชาของโหราศาสตร์ไทยสืบไปเบื้องหน้า ผู้เขียนนั้นศึกษาศาสตร์ด้านนี้มาไม่น้อย ทั้งโหราศาสตร์ไทย โหราศาสตร์สากล รวมถึงโหราศาสตร์ยูเรเนียน ( ของสำนักฮัมบูร์ก ประเทศเยอรมัน ) จึงขอนำความรู้ที่สั่งสมมาพัฒนาวิทยาการโหราศาสตร์ไทยให้เจริญก้าวหน้า และจรรโลงไว้ซึ่งวรรณศิลป์ วรรณกรรม ตามประเพณีนิยมที่สืบทอดกันมาของโหราจารย์ ผู้ล่วงลับในรุ่นเก่าก่อน หากตำราเล่มนี้ พอจะมีคุณประโยชน์อยู่บ้าง ข้าพเจ้าขอมอบคุณความดีนี้ให้แก่ โบราณาจารย์ทั้งหลาย ซึ่งเป็นบรมครูแห่งวิชาโหราศาสตร์ไทย