"เมื่อสาวคุณหนูขอเวลาหกเดือนเพื่อมีชีวิตของตัวเอง เขาใส่เสื้อเชิ้ตติดกระดุมยาวสีขาวกับกางเกงดำ แขนเสื้อถูกพับขึ้นมาเหนือท่อนแขนแข็งแรง เธอสามารถมองทะลุผ่านเสื้อเชิ้ตไปเห็นเสื้อกล้ามสีขาวแบบโบราณที่เธอนึกว่าเลิกผลิตไปแล้ว เธออดไม่ได้ที่จะสังเกตลักษณะที่มันแนบไปกับอกและไหล่ของเขา เธอรีบถอนสายตามายังใบหน้าของเขา แล้วรู้สึกตกใจเล็กน้อย ดวงตาของเขาเป็นสีน้ำตาลใสล้อมไปหน้าแพขนตาดกหนา และผมของเขาก็ดูราวกับจะขอให้ผู้หญิงซุกมือเข้าไปในผมดกหนาสีเข้มที่ดูยุ่งๆ เล็กน้อย เหมือนเขาเพิ่งออกจากครัวที่เต็มไปด้วยไอน้ำ เธอสามารถจินตนาการเห็นเขาในยามมี อารมณ์ร้อนแรงพร้อมเสียงตะโกนเป็นภาษาอิตาเลียนได้เลยนะเนี่ย เจ้าความคิดนั้นเองทำให้เธอเคลื่อนสายตามาที่ปากของเขา...ริมฝีปากเต็มอิ่มถึงแม้เจ้าตัวจะเม้มปากจนเป็นเส้นตรงก็ตาม... เป็นความผิดใหญ่หลวงเชียวล่ะที่เผลอไปมองเข้า... "