‘เสียสละ’ ไม่มีวันเสียล่ะ คำประกาศกร้าวของ วิคเตอร์ มาเฟียแดนหมีขาว ผู้ชายอันตรายที่เพศเดียวกันขยาด นิยามความรักของเขา คือการครอบครอง...หญิงเดียวที่ครองดวงใจชายผู้นี้ได้ มีหรือจะยอมยกให้คนอื่น แต่...ฑิฆัมพร ไม่ได้คิดแบบนั้น ถึงวิคเตอร์จะเป็น ‘รักแรก’ หญิงสาวหันหลังให้ผู้ชายที่เป็นเจ้าดวงใจ เพราะเขาอันตรายเกินกว่าคนธรรมดาอย่างเธอจะชิดใกล้ เธอคิดว่ากาลเวลาจะช่วยทำให้ตนเองลืมเขาได้...หากยอมปล่อยหัวใจตัวเองให้ลอยไปไกล ร่างกายของเขาคงเหลือแค่ซาก...มาเฟียตัวร้ายเลยจัดใหญ่ ‘ฉุด’ เมื่อไม่ยอมดีๆ ทางเดียวที่จะแก้ปัญหานี้ได้คือการรวบหัวรวบหาง คนทั้งโลกตราหน้าว่าวิคเตอร์เป็นคนเลว ชายหนุ่มกลับเชิดหน้าสู้ เขารักเธอ และยอมเสียเธอไปไม่ได้...เขาสัญญาด้วยหัวใจ จากนี้ไป ฑิฆัมพรคือเจ้าดวงใจ...