หลงสวาทเมียทาส เล่ม 1 ( เรื่องนี้มี 2 เล่มจบ ) จำปีเปิดประตูออกไปก็เห็นท่านเจ้าคุณยืนอยู่หน้าห้อง ดวงตาคมกริบก็ฉายแววตกใจไม่ต่างจากเธอเพราะท่านเจ้าคุณเองก็ไม่นึกว่าอยู่ๆจำปีจะเปิดประตูออกมาในเวลานี้ “ท่านเจ้าคุณ” จำปีเอ่ยอย่างตกใจก่อนจะรีบคุกเข่าก้มหน้า พระยาอภิบาลวรศาลถึงกับเขินเหมือนกันที่ดันเจอจำปีตอนนี้ เพราะปกติเวลายามสี่ท่านมักจะตื่นแล้วเดินมายืนที่หน้าห้องจำปีเพราะคิดถึงเธอ อยากเห็นหน้า ทั้งๆที่ก็เจอทุกวัน “ทำไมวันนี้เอ็งตื่นเร็วนัก” ท่านเจ้าคุณหนุ่มใหญ่ถามเสียงแหบพร่า ดวงตาคมกริบจ้องจำปีด้วยความเสน่หารักใคร่ “จำปีตื่นมาให้นมลูกเจ้าค่ะ วันนี้พิกุลร้องหิวนมตั้งแต่ยามสี่เจ้าค่ะ” จำปีตอบก่อนจะช้อนสายตามองท่านเจ้าคุณ แต่ก็พบว่าสายตาคมกล้าวาววับของเขาจ้องมองที่หน้าอกอวบใหญ่ของเธอ ทำให้เธอแก้มแดงด้วยความเขินอาย แม้จะมีผ้าแถบคาดอกแต่ก็รู้สึกราวกับถูกเขาเปลื้องผ้าทางสายตา เนินอกขาวอวบอิ่มที่เบียดชิดกันจนล้นทะลักของทาสสาวทำให้ท่านเจ้าคุณหนุ่มใหญ่กลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออึกใหญ่ ท่อนเอ็นยาวใหญ่ที่อยู่ภายในกางเกงผ้าแพรขายาวเริ่มเหยียดขยาย