การแต่งงานเป็นเรื่องของคนสองคนที่มีคนอื่น ๆ อีกมากมายรายล้อมอยู่รอบตัว ครอบครัวของเขา ครอบครัวของเรา และเรา (สองคน) ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “อุ๊ย! เฮียรันต์” เดินมาชนเข้ากับการันต์อีกครั้ง นั่นทำให้เธอตกใจที่เห็นหน้าเขา “เห็นหน้าเฮียทำไมต้องตกใจขนาดนี้ด้วย” “ไม่มีอะไร หลีกไป ฉันจะกลับบ้าน” “ป่วยเป็นอะไร ทำไมถึงมาหาหมอ” ประโยคของเขาทำให้เธอรีบเอาถุงยาบำรุงครรภ์ซ่อนเอาไว้ทางด้านหลัง “ฉันไม่ได้ป่วย ฉันมาเยี่ยมเพื่อนป่วยต่างหากล่ะ” เธอพยายามเดินหนีแต่เขาเดินตาม คว้าแขนของเธอเอาไว้ “เพื่อนคนไหน” “อุ๊ย! นี่ปล่อยนะ เพื่อนคนไหนก็เรื่องของฉัน เฮียไม่รู้จักหรอก” “แล้วนี่ยาอะไร ไหนบอกไม่ได้ป่วยไง” การันต์แย่งถุงยาไปจากมือของพลอยเพชร เธอพยายามจะแย่งกลับมาแต่ทำไม่ได้ “ยาบำรุงครรภ์” เขาอ่านเสียงดัง จนพลอยเพชรหน้าตาแตกตื่น “นี่เอายามานี่นะ” “ท้องกับเฮียใช่ไหม” “ใครจะไปท้องกับคนชั่ว ๆ แบบเฮียกัน ฉันท้องกับใครมันก็เรื่องของฉัน” “แต่ฉันได้จิ้นเธอนะ อย่าลืมสิ” “หยุดพูดนะ” “เธอท้องกับฉัน” “ไม่ใช่” “งั้นไปพิสูจน์กัน” “พิสูจน์ยังไง” “ไปหาหมอ เจาะตรวจกันไปเลย” “บ้า ฉันจะไปทำอะไรแบบนั้นทำไม” เธอเดินหนี เขาจะยึดยาบำรุงครรภ์เอาไว้ก็ช่าง เธอค่อยไปขอหมอเอาใหม่ก็ได้ “ไม่เอายาแล้วเหรอ” “อยากได้ก็เอาไป” “เฮียจะรับผิดชอบเธอเอง” “อย่ามายุ่ง” “แต่เฮียจะยุ่ง” เขาตามมาคว้าแขนเธอเอาไว้ แต่เธอสะบัดหนี ก่อนจะตบหน้าเขาฉาดใหญ่ “ฉันเกลียดเฮีย อย่ามายุ่งกับฉันอีก” เล่มต่อจากเรื่อง พ่อของหนูเป็นปะป๊าใจร้ายนะคะ แต่แยกอ่านได้ค่ะ