เริ่มต้นจากการไม่ถูกชะตา แปลเปลี่ยนเป็นความเคยชินโดยไม่รู้ตัว แต่ถึงอย่างนั้น บางสิ่งในหัวใจก็ได้ค่อย ๆ ขยับเว้นช่องว่าง ทำให้หัวใจของคนสองคนเริ่มชิดกัน จนกระทั่งกลายเป็นความรู้สึกที่อบอวลอย่างนั้น ...ภายในห้องที่มีเพียงเขาสองคน... ห้องของ "แสงแรก" กับ "ภูฟ้า" . ให้ตายเถอะ ผมไม่เคยเจอใครกวนประสาทเหมือนเขามาก่อน ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ผมอยู่อย่างสงบสุขมาโดยตลอดนะ แต่พอผู้ชายคนนี้เข้ามา ความสงบในชีวิตผมก็หายไปในทันทีเลย! นี่ถ้าไม่ติดว่าเพื่อนสนิทขอร้องไว้ล่ะก็... ป่านนี้ผมคงไล่เขาออกจากห้องตั้งแต่ที่ขโมยจูบผมครั้งแรกแล้ว!! - แสงแรก - . เขาน่ารักดีนะ...น่า-รัก-มาก และเพราะเขาน่ารักนี่แหละถึงทำให้ผมอยากแกล้งเขาเสมอ ๆ การได้เห็นเขาหน้าบึ้ง คิดคำด่าไม่ออก หรืออะไรก็ตามแต่ ทุกอย่างนั่นน่ะ ทำให้ผมมีความสุขมากเลยจริง ๆ เอ่อ...ถึงแม้ว่าเขาจะไล่ผมออกจากห้องอยู่รอมร่อก็เถอะนะ - ภูฟ้า -