เจ้าสวรรค์เลือกหลานบุญธรรมให้แต่งงานเชื่อมสัมพันธ์เมื่ออิ๋นหลิงไม่ยินยอมจึงกลายร่างเป็นมนุษย์ความซวยมาซ้ำซ้อนนางกลับถูกคนชั่วจับไปขายเป็นทาสจนในที่สุดเย่าชิงคงก็ซื้อนางมาแล้วแต่งเป็นเจ้าสาว ให้ตายเถอะไฉนถึงมีแต่คนอยากแต่งงานกับนางกันเล่าหกภพภูมินี้มิได้มีแต่นางคนเดียวเสียหน่อย! เจ้าสวรรค์ประมุขแดนสวรรค์เลี้ยงดูอิ๋นหลิงมาตั้งแต่เยาว์วัยจากการฝากฝังของมังกรตนหนึ่งทรงเอ็นดูนางยิ่งกว่าอื่นใดแต่ไฉนพระองค์ถึงตัดสินพระทัยส่งนางให้แต่งกับเสี่ยนจู้ประมุขแดนอสูรเพียงเพราะการเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างสองดินแดนด้วยเล่าบิดามารดานางตายจากน้ำมืออสูรตนนนี้มิใช่หรืออีกประการนางเป็นคู่หมั้นคู่หมายกับมังกรผู้นั้นแล้วหากจะแต่งนางก็ต้องแต่งกับมังกรผู้เป็นวรีบุรุษสิมิใช่ชายที่ดีแต่แย่งชิงบัลลังก์ของผู้อื่น ทว่าเจ้าสวรรค์ไม่ฟังคำที่อิ๋นหลิงขอกลับตัดรอนด้วยกำหนดวันมงคลในอีกยี่สิบวันแล้วนางจะทำอย่างไรดีมังกรตนนั้นอยู่ที่ไหนผู้ที่จะยุติการสานสัมพันธ์แบบมัดมือชกครั้งนี้ได้โปรดรีบกลับมาเถิด ไม่ได้… นางมิอาจนั่งรอมังกรตนนั้นได้มีเวลาแค่ยี่สิบวันเช่นนั้นนางจะใช้เวลายี่สิบวันนี้แหละออกตามหาเทพมังกรที่โลกมนุษย์กลับมาจะได้ยุติงานแต่งเอง! ทว่า…แทนที่นางจะได้ตามหาท่านมังกรกลับถูกจับไปขายแล้วกลายเป็นภรรยาของปีศาจงูรูปงามตนหนึ่งให้ตายเถอะ! สตรีในหกภพภูมินี่ไม่มีหรืออย่างไรไยต้องต้องเป็นนางเล่า! -------------------- “ท่านมีเรื่องที่ปรารถนาที่สุดในชีวิตหรือไม่ จนต้องภาวนากับสวรรค์เพื่อให้ได้สิ่งนั้นมาครอบครอง” เพราะตั้งแต่อยู่ด้วยกันกับเขามา นางไม่เคยได้ยินเสียงที่อยู่ในใจเขาสักคำเลย เย่าชิงคงหรี่ตา รอยยิ้มที่มีเลือนหายไปครึ่งส่วน แต่ก็ยงคงยิ้มไว้อยู่บางๆ ครั้งที่สองแล้วที่อิ๋นหลิงถามเช่นนี้ ไม่รู้ว่านางอยากรู้อันใดกันแน่ แต่ที่แน่ๆ เขามีเรื่องที่ปรารถนาอยู่ แต่ไม่จำเป็นต้องภาวนาต่อสวรรค์ ด้วยรู้ดีว่าภาวนาไปก็เท่านั้น มิมีอันใดเปลี่ยนแปลงได้นอกจากลงมือเอง เลือกเส้นทางด้วยตัวเอง “ไม่มี” เขาตอบนางเท่านั้น “แต่ข้ามีเรื่องที่ปรารถนาอยู่ในใจและจำเป็นที่ต้องทำ ฉะนั้น ข้าอยากให้ท่านเข้าใจข้า และยินยอมให้ในสิ่งที่ข้าต้องการ” อิ๋นหลิงกล่าวอย่างร้อนรน รอคำตอบของเขาจนร้อนใจ “เจ้ามีความต้องการเช่นนั้นหรือ?” เขาถามคล้ายสนใจเรื่องที่นางขออยู่มาก อิ๋นหลิงพยักหน้าตอบฉับไว “ท่านยอมในสิ่งที่ข้าหมายมาดปรารถนาได้หรือไม่ “ เย่าชิงคงหรี่ตาซ่อนประกายวูบไหวมิดเม้น ทว่ามิอาจปกปิดรอยยิ้มอันเย้ายวน “ได้” ไม่พูดเปล่า เขารับคำจบพลันแกะสายคาดเอวออกฉับไว พร้อมถอดเสื้อตัวนอกเหวี่ยงไปกลางห้อง จากนั้น เย่าชิงคงเปลือยท่อนบนอล่างฉ่าง สองมือเคลือบเกล็ดเปลี่ยนมาง่วนกับเชือกกางเกงด้านล่าง พลางบอกนางว่า “จะยืนนิ่งอีกนานเท่าใด หากไม่รีบ เจ้าจะสมปรารถนาหรือ” อิ๋นหลิงที่ตะลึงค้างพอคืนสติได้ก็ถามเสียงดุดัน “ท่านจะทำอะไร หยุดมือประเดี๋ยวนี้!” ------------------------ มีอยู่30ตอน316หน้านะคะ