เมื่อคุณย่าผู้เป็นที่รักและที่ยึดเหนี่ยวเดียวจากไป โลกทั้งใบของ 'สามัญ' ราวกับถูกย้อมไปด้วยสีเทา เขาใช้ชีวิตโดยที่แต่ละวันผ่านไปเหมือนกราฟเส้นตรง ไร้จุดมุ่งหมายและไร้สีสัน กระทั่งวันหนึ่งโชคชะตาชักพาให้ใครบางคนก้าวเข้ามาแต่งเติมโลกสีหม่นให้กลับมาสดใสอีกครั้ง ทว่านั่นก็เพียงแค่ชั่วคราว สุดท้ายแล้วโลกของเขาก็กลับมาเป็นสีเทาจากการสูญเสียซ้ำๆ ไม่รู้จบ โดยที่เขาไม่รู้เลย.... ไม่รู้ว่าสายลมแห่งโชคชะตาจะพัดโบกอีกครั้ง ไม่คาดคิดว่าคำอธิษฐานในวันเกิดปีที่38จะทำให้กาลเวลาย้อนกลับ "ผมชื่อว่าดีแลนนะ แต่เรียกแค่ดีนก็ได้ ตอนนี้อายุ 7 ขวบกำลังจะ 8 ขวบแล้ว เป็นเพื่อนบ้านหลังถัดไป" กลับมาเจอศิลปินคนโปรดในวัยแค่7ขวบยืนยิ้มกว้างจนตาหยีอยู่ตรงหน้า กลับมาเจอเหล่าคนสำคัญที่สำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด ทั้งหมดเกิดขึ้นในวันเกิดครั้งนั้น....วันเกิดที่ตรงกับวันทานาบาตะพอดี