ม่านราตรีปกคลุม เหล่าสัตว์อสูรข่มขู่ผู้คนจนขวัญกระเจิง มีเพียง ‘นาง’ ที่จะหยุดความเคราะห์ร้ายหมายเอาชีวิตของทุกคนไว้ได้! แต่ใครจะคาดคิดว่า...ซูเพียนจื่อนี่เองคือผู้ชักใยอยู่หลังม่านในเหตุการณ์นี้ จงอย่าได้ลืมว่านางคือบุตรหลานตระกูลสิบแปดมงกุฎ จงอย่าได้ลืมว่าการหลอกลวงคืองานถนัด และเป็นการเพิ่มพลังวัตรแก่ตัวนางทั้งสิ้น ทว่าในช่วงเวลาที่นางกำลังจะเลื่อนขั้นนั้น ดันมีผู้หมายเอาชีวิตนาง! ความแค้นที่เขาสะสมมานานปีทำให้เขาพร้อมจะช่วงชิงลมหายใจสุดท้ายของนางไปได้ทุกเมื่อ ด้านเจิ้งเฮ่าอี้ ความรู้สึกที่มีต่อซูเพียนจื่อมีเพียงคิดว่านางคือ ‘สตรีคลั่งบุรุษ’ ทว่าความรู้สึกที่เขามีต่อ ‘หลิ่วเชียนหวง’ ใบหน้าและฐานะใหม่ของนางกลับเป็นความชื่นชม หากเขารู้ว่าสตรีที่ปรากฏในตระกูลแพทย์ผู้นี้กับสตรีในตระกูลสิบแปดมงกุฎคือคนเดียวกัน ฮึ! จะใช่อกแตกตาย หรือกลับตระกูลไม่ถูกไปเลยรึไม่หนอ