วรรณคดีหรือนิยายหรือนิทานที่เขียนด้วยกลอน ปรากฏมากมายหลายเรื่องตอนยุคต้นรัตนโกสินทร์ราวสองร้อยปีก่อน งานเขียนประเภทนี้ในปัจจุบันพบเห็นได้น้อยมากจนแทบสูญหายไปจากสารบบหนังสือไทย ธรรมะวรรณคดีเล่มนี้ผู้เขียนยังคงเขียนด้วยฉันทลักษณ์สามแบบ คือกลอน๘ กาพย์ยานี๑๑ และกาพย์ฉบัง๑๖ รวมอยู่ในเรื่องเดียวกัน แยกตามเหตุการณ์และช่วงเวลาของเรื่อง จำนวนคำและจังหวะการอ่านที่ต่างกันของฉันทลักษณ์ให้อารมณ์ความรู้สึกกันคนละแบบ พุทธประวัติเป็นเรื่องราวของพระพุทธเจ้า ชาดกเป็นเหตุการณ์ในอดีตชาติของพระองค์ ทั้งสองอย่างมีองค์ประกอบคล้ายนิทานหรือนิยายแฟนตาซี จะเรียกว่าเป็นนิทานธรรมก็ได้ การศึกษาพุทธธรรมในแนวทางนี้จึงสนุกเพลิดเพลินอย่างยิ่ง สามารถเข้าถึงได้ง่ายทุกเพศทุกวัย “พุทธศิลป์ร้อยกรอง ๘” เล่มนี้ประกอบด้วยพุทธประวัติ ๒ เรื่อง ๑. กาพย์นาฬาคิรี จากคาถาพาหุง(ชัยมงคลคาถา) บทที่ ๓ พระพุทธเจ้าทรงชนะช้างนาฬาคิรีผู้เมาสุราอาละวาดคลุ้มคลั่งดุร้าย ด้วยพระเมตตาบารมี ๒. กาพย์จิญจมาณวิกา จากคาถาพาหุง(ชัยมงคลคาถา) บทที่ ๕ นางจิญจมาณวิกากล่าวโทษใส่ร้ายพระพุทธเจ้าด้วยความเท็จ พระองค์ทรงชนะนางด้วยสัจจะความจริง