แขนเล็กเรียวที่กระหน่ำฟาดเขานับสิบนั้นหมดแรงไปแล้ว บวกกลับความหวั่นไหวเข้ามาช่วยลดเรี่ยวแรงเมื่อฝ่ามืออุ่นของเขายกขึ้นไปหาอกเต่งตึงที่อยู่ภายใต้เสื้อสายเดี่ยวตัวสวยที่เธอสวมใส่ออกไปเดตกลับไอ้หน้าอ่อนนั่น เมื่อคิดได้แบบนั้นเขายิ่งอยากจะฉีดมันทิ้งไป มือหนาดึงทึ้งให้ร่วงจากไหล่ระหงมือหนาลูบไล้ไปตามเนินอกนอกร่มผ้าเท่านั้น เอวคอดกิ่วถูกแขนช้ายชายหนุ่มรั้งให้แนบกับลำตัวสูงใหญ่ของเขาให้มากขึ้นจนเธอรู้สึกถึงความแข็งแรงที่ทิ่มแทงอยู่หน้าท้องของเธอ และ เธอรู้ดีว่ามันคืออะไรในเมื่อเธอไม่ใช่เด็กสาวใสซื่อแบบเมื่อก่อนแล้วที่จะไม่รู้อะไรเป็นอะไร ใบหน้าสวยแหงนขึ้นเมื่อใบหน้าคมก้มลงไปจูบลำคอระหงไล่เลี่ยลงไปหาเนินอกขาวนุ่มที่ชุดซ้อนอยู่ใต้บราเซียร์ลูกไม้สีขาว “นั่นใครทำอะไรกัน” เสียงของ รปภ ของคอนโดดังขึ้นทำให้พลาธิปรู้สึกตัวกอดร่างเล็กไว้แนบอกกลัวว่าจะมีคนมาเห็นร่างเล็กให้สภาพนี้ “ฉันแพ้ฉันแพ้เธอแล้ว” “ปล่อยได้แล้วค่ะ พี่ธิป” พลาธิปยอมผลักออกแต่โดยดีพร้อมกลับถอดเสื้อสูทคุมให้ร่างเล็ก ก่อนจะเดินจากไปขื้นรถของตัวเองแล้วขับออกไปอย่างเร็ว ทิ้งให้ร่างเล็กมองตามไปอย่างไม่เข้าใจกับการกระทำของชายหนุ่มผู้ซึ่งขึ้นชื่อว่าสุภาพเย็นชา แต่กลับมีด้านมืดอยู่ในตัวที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ร่างบางถอนหายใจก่อนจะคิดว่าคนเราก็ย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา