“ตื่นแล้วหรอ” เสียงที่ดังขึ้นหน้าประตูทำให้หญิงสาวรีบยกมือปาดน้ำตาออกลวกๆ ปั้นหน้างอส่งออกไปแทนคำตอบ “อาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปทานข้าวกัน เรามีเรื่องต้องคุยกันอย่างจริงจัง” ดาริกาหันหน้าหนีเขาไปอีกทาง ในใจแอบนึกชิงชังน้ำเสียงที่ฟังดูสดชื่นของเขาไม่ได้ ใช่สิ…เมื่อคืนได้ตัวเธอไปอย่างหนำใจแล้วนี่ “ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอดาริกา หรือว่าจะให้ฉันเข้าไปช่วยอาบน้ำให้เหมือนเมื่อคืนนี้อีก” หญิงสาวหันขวับไปมองเขา ดวงตากลมโตเบิกกว้างอ้าปากค้าง “หนูได้ยินแล้ว” น้ำเสียงสะบัดๆ ที่ได้ยินทำให้อลันหลุดยิ้มออกมา เขามองก้นงอนที่เดินสะบัดหายเข้าไปห้องน้ำอย่างขำๆ มีเมียเด็กนี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ...อลัน