คุณเอวีสามนาง จากเจแปนเนสที่ผมได้เลือกให้ตัวเองได้คิดถึงนั้น อยู่ในความทรงจำไม่ค่อยจะเลือนรางไปจากผมเลยสักที แต่คราวแรกย่อมหนาแน่นในความทรงจำอย่างไม่ค่อยจะลืมเลือนเอาเสียเลย สร้างความเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลียติดต่อกันสองสามวัน หลังจากได้พบพานทำความรู้จักเพียงแค่ข้ามคืน. ต่อมาผมก็มีเมีย และภาพแห่งความเป็นจริงก็ได้ทำลายภาพเสมือนในการคิดถึงคุณ อย่างแทบจะหมดสิ้น แต่แล้วคราวใดก็ตามที่ผมไม่ค่อยสุขสมอย่างต้องการในความเป็นจริง ผมยังต้องคิดถึงคุณเอวีอยู่เหมือนอย่างเดิม.